ภูผาเลี้ยวรถเข้ามาในร้านพรีเวดดิ้ง เขาจอดหน้าร้าน บอดี้การ์ดที่ขับรถตามมา ก้าวเดินมาเปิดประตูให้เขาและเธอ ภูผาก้าวเดินมาหาเธอ จับมือเรียวของเธอก้าวเดินไปในร้าน โดยมีพนักงานเปิดประตูร้านและยกมือไหว้เธอและเขา หญิงวัยกลางคนใบหน้างดงามราวๆ อายุห้าสิบปีแล้ว แต่เธอก็ยังคงสวยอยู่
“สวัสดีค่ะ คุณภูผา คุณน้ำหวาน” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มและยกมือไหว้เขาและเธอ
“สวัสดีครับน้าสา น้ำหวาน เธอคือคุณสา เธอเป็นเจ้าของห้องเสื้อสาริน” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” น้ำหวานเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม สารินเผยรอยยิ้มให้เธอกันอย่างเป็นมิตร
“หวานไปดูสิว่าชอบแบบไหน ถ้าไม่ถูกใจชุดในร้าน เดี๋ยวมาเลือกแบบสั่งตัดได้ พี่อยากให้หวานสวยที่สุด” ภูผาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เธอยิ้มให้เขาเช่นกัน
“จะเดินดูชุดก่อน หรือจะดูแบบชุดในหนังสือดีคะ” สารินเอ่ยถามเธอ
“เดี๋ยวเธอดูก่อนก็ได้ค่ะ” น้ำหวานเอ่ยบอกเช่นนี้
น้ำหวานก้าวเดินไปใ
