EPISODE 47
“เด็กคนนั้นดูสำคัญจังเลยนะ มองหาตลอดเลย”
“ถ้าหมดเรื่องจะคุยแล้วก็กลับไปซะ ตรงนี้ต้องการพื้นที่ที่เป็นส่วนตัว”
“อ้อ ได้ยินแบบนี้แล้ว แลดูหลงเด็กคนนั้นดี แต่คงไม่หลงจนลืมลูกลืมเต้าใช่ไหม” แฟรงค์กัดฟันกรอด ตาคมมองคนตรงหน้าไม่วางตา
“ต้องให้พูดใช่ไหมว่าใครกันแน่ที่ลืม!” อรอินทร์หุบยิ้มแทบจะทันที ไม่คิดว่าช่วงเวลาให้หลังที่ไม่ค่อยได้คุยกันจะทำให้แฟรงค์เปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ ทั้งไม่ไว้หน้า และไม่ให้เกียรติกันเลย
“น้องโฟมลูก คุณป้าต้องไปแล้ว คุณพ่อของหนูไม่อยากให้ป้าอยู่เลย ไว้วันไหนว่างๆ ป้าอรชวนคุณแม่ของหนูไปเยี่ยมหนูดีไหมลูก” น้องโฟมหันมองคนเป็นพ่อตาละห้อย และเป็นเพราะหลานไม่ยอมตอบยิ่งพลอยทำให้อรอินทร์รู้สึกเสียหน้ามากกว่าเดิม
“เอาเป็นว่าป้ากลับก่อนดีกว่า วันหลังเราเจอกันใหม่นะลูกนะ ป้าอรรักหนูนะ” ไม่ว่าเปล่า อรอินทร์โน้มตัวลงเล็กน้อยก่อนจะกดริมฝีปากลงบนแก้มของหลานสาวด้วยควา
