EPISODE 48
“อาหารน่าทานมากเลยค่ะคุณพ่อ” เสียงสดใสดังประกอบเมื่ออาหารถูกนำมาขึ้นโต๊ะจนครบถ้วน มือเล็กประคองช้อนและส้อมก่อนจะเอ่ยคำว่าขอบคุณออกมาเมื่อใบพลูตักอาหารมาวางบนจานของเธอ
“ทานเยอะๆ นะคะน้องโฟม พี่พลูตักให้ค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ ตักให้คุณพ่อด้วยนะคะ คุณพ่อทำงานเหนื่อยมาก” ใบพลูมองใบหน้าหล่อเหลาของพ่อเด็ก พบเพียงสีหน้าเรียบเฉยที่ยากเกินจะคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไร
“ทานเยอะๆ นะคะพี่แฟรงค์”
ไลน์~
ไม่ทันมีโอกาสได้ตอบรับ เสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้นเช่นเดียวกับเจ้าของเครื่องที่คว้ามันขึ้นมาปลดล็อกหน้าจอเพื่ออ่านข้อความทันที
น้องโฟมตักอาหารเข้าปากเงียบๆ ในขณะที่ใบพลูสัมผัสได้ถึงลางสังหรณ์บางอย่างที่อยู่ๆ มันก็รู้สึกขึ้นมาเอง
“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่แฟรงค์”
“…ไม่มี ทานข้าวต่อเถอะ” ตาคมวูบไหวลงอย่างเห็นได้ชัด เจ้าของคำตอบอาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าน้ำเสียงมันแตกต่างออกไปจากเด
