“คนใจร้าย...”
ลุคคาเมินหน้าหนี เขาจะต้องไม่ใจอ่อน จะต้องเข้มแข็ง ก็เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่หรือที่ทำให้เขาหมดสิ้นศักดิ์น่ะ ไม่มีทางหรอก เขาจะต้องดิ้นให้พ้นจากบ่วงรักของแม่นี่ให้ได้ จะต้องทำให้ได้ ชายหนุ่มย้ำกับตัวเองชัดเจน แม้จะไม่แน่ใจนักว่าตัวเองจะทำอย่างที่ต้องการได้นานสักแค่ไหนก็ตาม
“ถ้าไม่อยากให้ฉันร้ายมากไปกว่านี้ก็ไสหัวไปซะ ไปนรกเลยยิ่งดี”
ดวงฤดีไม่รอให้ลุคคาต้องเอ่ยปากขับไล่อีก หล่อนรีบวิ่งจากมาในทันที ไม่รู้หรอกว่าทิศทางที่วิ่งมานั้นคือที่ไหน และมันจะไปสิ้นสุดอยู่ตรงไหน แต่หล่อนต้องวิ่ง ต้องหนีไปจากคนใจร้ายอย่างลุคคาให้ได้ หล่อนไม่อยากเจ็บปวดเพราะเขาอีกแล้ว
ลุคคายืนมองร่างอรชรที่วิ่งผ่านรั้วบ้านออกไปด้วยสายตาไม่บอกความรู้สึก เขายืนนิ่งเหมือนกับถูกสาปให้ไร้หัวใจ
“ท่านประธานคะ ดิฉันว่า...”
“หุบปากไปเลยแมรี่ อย่าคิดจะพูดอะไรให้ฉันหัวเสียมากไปกว่านี้อีกเชียวนะ ไม่อย่างนั้นเธอถูกไ
