ก้องภพทราบข่าวว่าดวงฤดีกลับมาจากเอเธนส์แล้วก็รีบมาหา แต่ก็คลาดกับหล่อนเมื่อหญิงสาวออกไปนอกวังอัครโยธการก่อนเขาเดินทางมาถึงแค่สิบห้านาทีเท่านั้น
“แล้วป้าสมศรีรู้ไหมครับว่า เอ่อ... คุณหญิงแม้นสรวงจะกลับมาเมื่อไหร่”
คนถูกถามส่ายหน้าน้อยๆ “ป้าไม่ทราบหรอกค่ะ เห็นว่าจะออกไปหาผู้มีพระคุณอะไรเนี่ยแหละ แต่ถ้าคุณก้องจะรอก็รอได้นะคะ”
ก้องภพถอนใจออกมาเบาๆ รู้สึกเป็นกังวลกับเรื่องของหญิงสาวยิ่งนัก เขาอยากเตือนหล่อน อยากให้หล่อนรู้ตัวก่อนที่หม่อมราชวงศ์อติเทพจะเปิดโปงทุกอย่าง ซึ่งวันนั้นมันก็ใกล้จะมาถึงในเร็ววันเสียแล้ว แม้เขาจะไม่มีสิทธิ์ แต่ก็ไม่อยากให้ผู้หญิงที่ตัวเองหลงรักต้องทุกข์ทรมาน เขาไม่สนหรอกว่าหล่อนจะเป็นตัวจริงหรือตัวปลอม เพราะหากเขารัก เขาก็รักด้วยใจ
“ผม... คงไม่รอหรอกครับ แต่อยากจะฝากป้าสมศรีบอกคุณหญิงแม้นสรวงให้โทร.หาผมหน่อย ถ้าเธอกลับมาน่ะครับ”
ป้าสมศรีพยักหน้ารับน้อยๆ แต่กระนั้นก้
