เครื่องบินส่วนตัวของลุคคาแล่นลงจอดที่สนามบินนานา
ชาติของกรุงเอเธนส์ในช่วงเวลาบ่ายแก่ๆ ของวันถัดมา หล่อนเดินตามร่างสูงใหญ่ของคนตัวโตติดๆ แต่ดูเหมือนว่ามันจะยังไม่ทันใจเขาละมั้ง เพราะอึดใจต่อมามือหนาของเขาก็คว้าข้อมือของหล่อนไปกุมเอาไว้และดึงเข้าไปหา
“เดินอ่อยผู้ชายอยู่หรือไงถึงได้ช้านัก”
น้ำเสียงกระด้างเหยียดหยามของเขาทำให้ดวงฤดีน้อยใจยิ่งนัก ทำไมผู้ชายคนนี้ไม่เคยมองหล่อนให้แง่ดีเลยนะ มองหล่อนเลวร้ายตลอดเวลา ความเจ็บปวดทำให้หญิงสาวเม้มปากแน่นก่อนเชิดหน้าและโต้ตอบออกไป
“ค่ะ ฉันตั้งใจจะอ่อยผู้ชายทุกคนที่เดินผ่านนั่นแหละ ว้าย!”
พูดยังไม่ทันจบก็ต้องร้องลั่นเมื่อถูกมือหนาที่เคยกุมข้อมืออยู่เลื่อนขึ้นมาขยุ้มต้นแขนของหล่อนอย่างป่าเถื่อน ดวงตาของเขาลุกโชนไปด้วยเปลวไฟ เขากำลังโกรธ แต่จะโกรธทำไมกันล่ะ ในเมื่อเขาไม่เคยใส่ใจอะไรหล่อนอยู่แล้วนี่
“ฉันเจ็บนะ”
“เธอจะเจ็บยิ่งกว่านี้ หากบังอาจแม้แต่ยิ
