หญิงสาวที่ยืนอยู่ยกมือขึ้นไว้ประมุขของบ้าน ท่วงท่าเต็มไปด้วยความสง่างาม ก่อนจะหันมายิ้มบางๆ ให้กับเขา
“ถ้าจำไม่ผิด คุณคงคือพี่ก้องภพใช่ไหมคะ”
“ใช่ แล้วรู้จักชื่อผมได้ยังไง”
ก้องภพถามเสียงกระด้าง หันไปมองหน้าบิดาของตัวเอง และก็พบว่าท่านกำลังจ้องหน้าสาวน้อยแปลกหน้าที่แต่งหน้าจัดด้วยรอยยิ้มยินดี
“คุณพ่อครับ ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันครับ”
เกริกเกียรติไม่ทันได้ตอบเพราะผู้หญิงที่ยืนอยู่เอ่ยแทรกขึ้นเสียก่อน
“ฉัน... คุณหญิงแม้นสรวง อัครโยธการ”
“ว่าไงนะ?!”
ก้องภพอุทานด้วยความตื่นตกใจ ก่อนจะส่ายหน้าเพราะไม่เชื่อว่าจะเป็นเรื่องจริง แม้ว่าท่าทางหน้าตาของผู้หญิงคนนี้จะคุ้นตานักก็ตาม
“โกหก คิดจะมาหลอกกันหรือไง” ชายหนุ่มเค้นเสียงดูแคลน แต่เกริกเกียรติผู้เป็นบิดายกมือห้ามเอาไว้เสียก่อน
“หยุดตาก้อง พ่อจะจัดการเอง”
ก้องภพกระแทกกระทั้นลมหายใจออกมาอย่างไม่พอใจ แต่ก็ต้องเงียบเพราะมันเป็นคำสั่งของบิดา
