ดวงฤดียิ้มหวานกับโทรศัพท์เมื่อท่านชายอติเทพโทร.ข้ามประเทศมาหาหล่อนถึงเอเธนส์ ความห่วงใย ความเอ็นดูที่ท่านมอบให้นั้นทำให้หล่อนซาบซึ้งใจยิ่งนัก และก็รู้สึกละอายใจเป็นที่สุดที่โกหกท่านแบบนี้ สักวันหล่อนคงจะต้องพูดความจริง และแน่นอนว่าความรักจากท่านที่เคยมอบให้หล่อนมันจะต้องเหือดหายไปจนหมดสิ้น หล่อนไม่อยากให้ท่านมองหล่อนด้วยความเกลียดชังเลย ไม่อยากให้ท่านชิงชังหล่อน แต่หล่อนไม่มีทางห้ามสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นได้ หล่อนต้องยอมรับผลกรรมที่เกิดจากการกระทำของตัวเองให้ได้
“หญิงสบายดีค่ะคุณปู่”
“ปู่คิดถึงหญิงแม้นนะลูก กลับมาเมื่อไหร่แวะมาหาปู่ก่อนนะ”
หญิงสาวน้ำตาซึม “หญิงก็คิดถึงคุณปู่มากเหมือนกันค่ะ ถ้าหญิงกลับเมืองไทยเมื่อไหร่หญิงจะแวะไปค้างคืนกับคุณปู่ทันทีค่ะ หญิงสัญญา”
เสียงหัวเราะพึงพอใจของคู่สนทนาทำให้คนฟังอย่างดวงฤดีรู้สึกดียิ่งนัก “ไม่ต้องถึงขนาดต้องมาค้างคืนหรอกหญิงแม้น แค่มาให้ปู่กอดให้ช
