ลุคคาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเดือดดาล เขากระแทก
กระทั้นฝ่าเท้าลงกับพื้นพรมหนักๆ ขณะเดินตรงไปยังระเบียงริมสวนร่มรื่น ระหว่างทางก็สวนกับฟีโอรัสน้องชายสุดหล่อของตัวเองพอดิบพอดี บ้าชะมัด ตอนนี้เขาไม่อยากเจอหน้าใครสักคน
“หน้าบูดแบบนี้แสดงว่าทะเลาะกับนางฟ้าของผมมาใช่ไหมครับ”
“อย่าสู่รู้” ลุคคาตวาดเสียงเย็น ก่อนจะพูดออกมาอีกด้วยความหวงแหน “และเลิกพูดได้แล้วว่าแม่ดวงฤดีเป็นนางฟ้าของนาย เพราะหล่อนเป็นเมียของพี่ คงไม่คิดจะแย่งเมียของพี่ชายตัวเองใช่ไหมฟีโอรัส”
คนฟังหัวเราะชอบใจ ที่ทางของลุคคายั่วขึ้นง่ายกว่าตอนที่เขาถูกสั่งให้มายั่วมาร์คัสเสียอีก
“ตอนนี้ยังไม่หรอกครับ แต่ถ้าพี่ลุคคาหย่ากับนางฟ้าของผมแล้วเมื่อไหร่ก็ไม่แน่”
“ฟีโอรัส...”
ลุคคาเค้นเสียงเรียกน้องชายอย่างเดือดดาล เขาพยายามควบคุมอารมณ์เอาไว้อย่างที่สุด แต่ดูเหมือนว่าความพยายามของเขาจะไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร เพราะเขายังคงหึงหวง
