“ในตะกร้าโน่น” เขาพยักพเยิดให้เธอมองไปยังตะกร้าผ้าสีขาวที่อยู่มุมห้อง
“นายก็ถอดเปลี่ยนให้ฉันละสิ”
“แน่ละสิ จะเป็นผีที่ไหน เมื่อคืนมีแต่ผัวคุณหมอนั่นแหละเปลี่ยนให้ ก็เรียกแล้วไม่ขยับ นอนหลับจนผมนึกว่าคุณตาย”
เมื่อคืนไอรดาจำได้ว่ากำลังเถียงๆ อยู่กับเขา จากนั้นความอ่อนเพลียก็ทำให้เธอหลับลึกแล้วไม่รู้สึกตัวอีกเลย “แล้วทำไมไม่ไปส่งฉันที่คอนโดฯ”
“ไปส่ง แต่ปลุกไม่ตื่น จะเข้าคอนโดฯ คุณได้ยังไง ผมเลยพาคุณมานอนที่นี่ ขอบคุณสิครับขอบคุณ”
ไอรดานิ่งอึ้งพยายามทบทวน ไม่เข้าใจตัวเอง เธอทำงานหนักเกินไปหรือไง ถึงได้ดูเหนื่อยง่าย อ่อนเพลีย
“เฮ้อ...ซวยจริงๆ”
“นึกว่าอ่อยอยากมานอนด้วยกัน”
ไอรดาทำท่าโก่งคอคลื่นไส้ “แหวะ หน้าอย่างนายเนี่ยนะ ไอ้ผีตองเหลือง”
เขารีบก้มมองตัวเอง “เหมือนตรงไหนครับ ปกติสาวคนอื่นตื่นมาเจอผมก็มักจะบอกว่านึกว่าเจอกับนายแบบเพลย์บอย”
ตฤณส่งยิ้มเย็น แล้วยักคิ้วกวนๆ ปะทะฝีปากกับไอร
