เมื่อเล่าจบ ลลนาเงยหน้าขึ้นสบตาเพื่อนอย่างหวาดกลัวและรู้สึกผิด เธอกลืนน้ำลายลงคอ
“ จันทา ฉันขอโทษนะที่รู้เรื่องตั้งแต่แรกแต่ก็ปิดแกไว้ แต่ฉันมั่นใจนะว่าตาทศของฉันรักหนูสีดาจริง ๆ เกิดมาตาทศไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย ตาทศสัญญาว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่หมดเพื่อหนูสีดา ”
จันทาถอนใจยาวก่อนจะเอ่ยถามเพื่อน
“ แล้วจะมั่นใจได้ยังไง ว่านี่เป็นความรักจริง ๆ ไม่ใช่แค่ความหลง ”
เออ นั่นสิ คุณย่าลลนานั่งนิ่ง แต่เธอก็ยังเข้าข้างหลานชาย
“ ไม่ใช่หลงแน่ ๆ ตาทศมีผู้หญิงมากมาย เอ่อ คือว่า ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ”
“ เออ เอาละ ๆ ฉันเข้าใจ เรื่องแบบนี้มันห้ามกันยาก ไม่ใช่ว่าตาทศผิดคนเดียวเสียเมื่อไหร่ สีดาเองก็ผิดที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้ตาทศด้วย แต่ว่าเธอจะอภัยให้หรือไม่นั้น ฉันคงไม่ยุ่ง แล้วแต่เวรแต่กรรมของคนสอ
