พอแดนเทพได้ที่อยู่บ้านแม่ของวทนิกาแล้วเขาก็ปักหมุดแล้วขับรถตามที่จีพีเอสนำทางทันที คาดว่าชั่วโมงกว่าๆเขาก็น่าจะถึงบ้านแม่ของเธอแล้ว ถ้าเธอไม่อยู่ที่นั่นก็แสดงว่าเธอไปกับผู้ชายคนนั้น ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วเขาจะทำยังไงดีนะ...เขาคงรับไม่ได้ถ้าเธอแอบมีผู้ชายอีกคน...แดนเทพคิดไปขณะที่ขับรถอย่างอดไม่ได้
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...ณ บ้านอรอุมา...
“เนย....ไปอาบน้ำสิลูก...นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะ...ดูสิ พี่เราเป็นผู้ชายแท้ๆอาบน้ำสระผมเรียบร้อยกว่าเราซะอีก...” อรอุมาพูดบอกลูกสาวไปด้วยเสียงอ่อน
“เนยจะไปดีสู้ลูกชายสุดที่รักของแม่ได้ยังไงล่ะคะ พี่นัทมาทีไร แม่ล่ะอ่อนโยนทุกที....เนยไม่ชินเลยจริงๆค่ะ...” วทนิกาพูดแซวแม่ของเธอไป ปกตินี่พูดกับเธอแต่ล่ะคำนี่ปนบ่นผสมมาด้วยตลอด
“เดี๋ยวเถอะยัยลูกคนนี้นี่...ทำไมชอบทำให้โมโหนักหึ...อยากจะแม่เป็นยักษ์เป็นมารตลอดเลยหรือไง...” อรอุมาพูดว่าลูกสาวไปอย่างอดไม่ได้
“อย่าเถียงก
