ณ บ้านของอรอุมา...
วทนิกาก็จัดการเก็บกวดที่พวกเจ้าหนี้ของแม่มาทำลายข้าวของจนเละเทะอย่างระวัง ส่วนแม่ของเธอก็เข้าไปทำอาหารเย็นที่เธอและพี่ชายซื้อมา ส่วนพี่ชายของเธอก็ขนของเข้าบ้านเสร็จก็มานั่งดูเธอจนเธอรู้สึกแปลกใจที่พี่ชายมานั่งมองเธออยู่แบบนี้
“พี่นัทจะมองเนยอีกนานไหมคะ มีอะไรก็พูดมาเลยค่ะ” วทนิกาพูดไปอย่างอดไม่ได้
“ช่วงนี้ที่เราเงียบๆไป ไม่ใช่เพราะเรางานยุ่งอย่างเดียวหรอกใช่ไหม....แต่มันเป็นเพราะเรามีแฟนใช่หรือเปล่า” นัทเอ่ยถามน้องสาวไปตรงๆ
“บ้าเหรอคะ เนยเนี่ยนะคะจะมีแฟน ไม่มีหรอกค่ะ...เนยมีแค่ทำงานจะเอาเวลาที่ไหนไปมีแฟนล่ะคะ” วทนิการีบปฎิเสธไปทันที
“เหรอ....แล้วไอ้คนที่เราบันทึกชื่อในโทรศัพท์ว่าพ่อหมีเอาแต่ใจนั่นล่ะ มันเป็นใคร....” นัทเอ่ยถามแล้วมองน้องสาวแบบจดจ้องอย่างจับพิรุจเลย
“พี่นัทแอบดูโทรศัพท์เนยเหรอคะ...” วทนิกาได้ยินแบบนั้นก็รู้เลยว่าพี่ชายดูโทรศัพท์ของเธอ
“พี่ไม่ได้ดู
