จากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน แล้วไปเคาะห้องเพื่อนสาวแต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับ ก่อนจะเปิดประตูที่ไม่ได้ล็อคเข้าไปก็ไม่เจอเพื่อนอยู่ในนี้ แถมที่นอนก็พับไว้เรียบร้อยเหมือนคนที่ไม่ได้นอน วทนิกาคิดไปแล้วก็กดโทรศัพท์หานุกกี้ทันที
“ฮัลโหลว่าไงจ้ะแม่คนสวย....รู้เรื่องที่คุณแดนเขาให้เลขามาซื้อสัญญาของตัวเองแล้วล่ะสิ ถึงได้โทรมาน่ะ...” นุกกี้รับสายแล้วเอ่ยถามไป
“หึ...นี่เจ้ขายสัญญาของเนยให้คุณแดนเทพเขาไปแล้วเหรอคะ...ทำไมเร็วจังอ่ะคะเจ้” วทินกาได้ยินก็รีบถามไปทันที
“ก็จะให้ฉันเก็บไว้ทำไมล่ะ เขาไม่ได้ให้หล่อนไปเดินแบบสักหน่อย แล้วฉันก็ไม่อยากจะโดนดิสเครดิตของร้านเพราะความหึงหวงของผู้ชายของแกด้วย ฉันก็เลยขายสัญญาของแกให้เขาไปเลยให้มันจบๆไป ต่อไปฉันก็จะไม่ตื้อแกให้มาเดินแบบให้ฉันแล้วล่ะยัยเนย บอกผู้แกสบายใจได้เลยย่ะทีนี้” นุกกี้พูดไปตรงๆ
“นี่เขาให้คุณสารินเขาไปขู่เจ้ใช่ไหมคะ...” วทนิกาเอ่ยถามอย
