“กริ้งๆ...กริ้งๆ...อ่อ หนูขอรับสายแปปนะคะ...” เสียงโทรศัพท์ของวทนิกามาขัดจังหวะ เธอจึงรีบกดเปิดน้ำแล้วเช็ดมือทันที ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พอเห็นเป็นชื่อพ่อหมีเอาแต่ใจของเธอแล้ว เธอก็ถอนหายใจออกมาทันที เพราะเธอพึ่งจะเจอมนุษย์ป้าขี้บ่นเรื่องลูกชายอยู่ เธอก็หงุดหงิดเรื่องตัวเองกับแดนเทพขึ้นมาอย่างอดไม่ได้เลย ก่อนจะกดรับสายไป
“โทรมาทำไมคะ...ไม่ทำการทำงานบ้างหรือไงคุณแดนเทพ...” วทนิกายืนรับสายแล้วเอ่ยพูดออกไปแบบหงุดหงิด
พอได้ยินชื่อว่าแดนเทพรินดาก็หูพึ่งขึ้นมาทันที เธอก็แกล้งหลับตาแล้วฟังอย่างตั้งใจเลยว่าลูกชายเธอโทรมาคุยอะไรกับผู้หญิงคนนี้ แต่ดูจากน้ำเสียงและคำพูดของผู้หญิงคนนี้แล้ว เหมือนไม่ได้ดีใจเลยที่ลูกชายเธอโทรมาหาน่ะ แปลกแฮะ
“ก็ผมคิดถึงคุณเลยโทรมาหาไง...ทำไมหึ ผมโทรหาไม่ได้เหรอ...คุณทำอะไรอยู่...ทำไมต้องทำเสียงหงุดหงิดใส่ผมด้วย...” แดนเทพตอบไปก็เอ่ยถามเธอทันที
“ฉันสระผมให้ลูกค้าอย
