วทนิกาได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งไม่ไว้ใจเขาไปกันใหญ่ ก่อนจะแลสายตามองหน้ากับเพื่อนสาวแล้วพัชราก็ทำสายตาส่งมาว่าอย่าไปเชื่อเธอก็กระพริบตาตอบรับไป เพราะเขาไม่ถูกกับแดนเทพขนาดนี้ มันยากเขาจะทำดีโดยไม่หวังผลอะไร
“ขอบคุณที่หวังดีนะคะ แต่ฉันอยู่กับคุณแดนเทพก็มีความสุขดีค่ะ คงไม่รบกวนคุณนพเก้าหรอกค่ะ....ฉันขอตัวก่อนนะคะ” วทนิกาตอบเขาไปแล้วเธอก็ปลีกตัวออกไปทันที เพราะการไม่คุยกับนพเก้าเลยจะดีที่สุด
“เดี๋ยวสิครับคุณเนย....” นพเก้าหันไปร้องเรียกวทนิกาแล้วเขาก็หันตามไป
“เพื่อนฉันรีบไปหาคุณแดนเทพค่ะ คุณหยุดวอแวเพื่อนฉันสักทีเถอะค่ะ...อีกอย่าง เพื่อนฉันก็ไม่ได้โง่ที่จะเชื่อคำพูดของคุณนะคะ...คุณไม่ได้มาดีตั้งแต่แรก คุณคิดเหรอคะว่าคุณพูดแค่นี้แล้วพวกฉันจะเชื่อน่ะ...ถ้าคิดจะเอาชนะคุณแดนเทพก็ไปหาวิธีอื่นค่ะ อย่ามายุ่งกับเพื่อนของฉัน” พัชราเข้ามาขวางเขาไว้แล้วเอ่ยพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“แล้วถ้าผมจะยุ่งกับเพื่อนข
