“แกร๊ก! อ่าวเห้ย...จะล็อคประตูทำไมเนี่ย...” แดนเทพเดินไปจะเปิดประตูเข้าไปก็ทำหน้าหงุดหงิดใจขึ้นมาทันที เมื่อเธอล็อคประตูห้องนอนไปแล้ว
“ก๊อกๆ เปิดประตูเดี๋ยวนี้วทนิกา...ก๊อกๆ...ได้ยินที่ฉันพูดไหม...” แดนเทพพูดด้วยเสียงเข้มๆขณะที่เคาะประตูเรียกเธอ
วทนิกาที่อยู่ในห้องก็หันไปมองทันที เพราะเธอว่าแล้วว่าเขาต้องไม่จบแค่ตรงนั้นแน่ๆ เธอเลยล็อคประตูห้องนอนทันทีที่เข้ามาแล้ว ดีนะที่เธอทำแบบนั้นไม่งั้นเขาคงเข้ามาแล้ว
“คุณจะเข้ามาทำไมคะ หน้าที่ของฉันจบแล้ว ฉันจะไปล้างหน้าอาบน้ำแล้วค่ะ...” วทนิกาบอกไปแล้วรอฟังว่าเขาจะว่ายังไง
“จะไปล้างหน้าอาบน้ำแล้วไงล่ะ ก็มาเปิดประตูให้ผมเข้าไปก่อน...ผมเหนื่อยแล้วอยากจะนอนพัก เปิดเดี๋ยวนี้เลย...” แดนเทพพูดขู่เธอไป
“ไม่ค่ะ ไว้ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วคุณก็เข้ามานะคะ ถ้าคุณเหนื่อยมากก็ไปนอนอีกห้องสิคะ...ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว...ฝันดีนะคะ” วทนิกาพูดบอกไปแล้วเธอก็รีบเดินเข้าห้อง
