เช้าวันใหม่....
วทนิกาก็ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อมาทำบุญใส่บาตรกับแม่ของเธอแต่เช้าตรู่ พอเสร็จเธอก็มองแม่ของเธอแบบไม่เข้าใจเลยจริงๆ
“ยัยเนย มองแม่แบบนี้ทำไมหึ รีบเก็บของเข้าบ้านสิเรา” อรอุมาพูดกับลูกสาวไป เมื่อลูกสาวเอาแต่มองหน้าของเธอ
“แม่นี่ก็แปลกนะคะ ชอบทำบุญใส่บาตรทุกวันๆ แต่กลับทำตัวผิดศีลเล่นพนันทั้งหวยทั้งไพ่....แบบนี้มันจะได้บุญเหรอคะแม่” วทนิกาพูดไป
“เดี๋ยวเถอะยัยลูกคนนี้นิ กล้าพูดจิกกัดแม่ตัวเองเหรอห้ะ....ที่ฉันตื่นมาทำบุญเนี่ยก็เพราะผลบุญที่ฉันทำจะได้ส่งเสริมให้ฉันมีโชคมีลาภกับเขาไง...แกน่ะอย่ามาขัดลาภของฉันก็แล้วกัน...” อรอุมาตอบไป
“หึ...หนูจะขัดลาภอะไรแม่ได้ล่ะคะ ห้ามให้แม่ซื้อเท่ากับบอกให้แม่ซื้อน่ะสิคะ..แล้วนี่แม่จะกลับเมื่อไหร่คะ” วทนกาตอบไปก็รีบถามทันที
“แกให้เงินฉันเมื่อไหร่ฉันก็จะกลับเมื่อนั้นแหละ....” อรอุมาพูดตอบไป เพราะเธอมาที่นี่ก็เพราะจะขอเงินลูกสาวของเธอไปใช้หนี
