“พี่แพท ตกใจทำไมคะ...รู้จักเขาเหรอคะ” ข้าวเข้ามาใกล้แล้วกระซิบถามไป เพราะดูเจ้านายสาวจะตกใจ
“อ่อ เปล่าหรอก พอดีมันหลุดมือน่ะ...เราไปเอาน้ำมาให้คุณเขาไป เดี๋ยวพี่จะไปตามยัยเนยลงมาหาเขาก่อน” พัชราได้สติกก็รีบตอบไป เด็กสาวก็พยักหน้าแล้วรีบเดินไปทางหลังร้านทันที
“เดี๋ยวคุณแดนเทพนั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันจะไปตามยัยเนยให้ค่ะ...อ่อ ฉันชื่อพัชรานะคะ หรือเรียกสั้นๆว่าแพทก็ได้ค่ะ เป็นเพื่อนสนิทของยัยเนยน่ะค่ะ” พัชราพูดบอกไปก็แนะนำตัวทันที
“อ่อครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ยังไงรบกวนตามวทนิกา...อ่อ คุณเนยให้หน่อยนะครับ พอดีผมรีบน่ะครับ” แดนเทพบอกไปแบบสุภาพ
“ได้ค่ะ...ฉันจะไปตามยัยเนยให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ...คุณแดนเทพรอแปปนึงนะคะ....” พัชราพูดบอกไปแล้วยิ้มให้ ก่อนจะหันหลังมาแล้วเจอช่างทำผมยืนยิ้มอยู่ก็ตกใจ
“เจ้มี่ หยุดมองเขาได้แล้ว...กลับไปนั่งตรงนู้นเลยเจ้น่ะ อย่าทำให้เขากลัว” พัชราพูดบอกไปแบบดุๆ เ
