ฟิ้ว
“จิ๊ จะรีบขับรถแข่งกันไปตายกันหรือไงพวกไอ้เด็กเวร”
กอหญ้าสบถคำหยาบออกมาด้วยความโมโหเมื่ออยู่ ๆก็มีรถซุปเปอร์คาร์ขับมาเบียดทางด้านขวาก่อนจะปาดหน้ารถเธอในระยะปะชิดทำเอากอหญ้าต้องแตะเบรกอย่างกะทันจนตัวโก่งส่วนภีมวัจน์ที่นั่งอยู่ข้างๆก็ถูกแรงเบรกเหวี่ยงไปข้างหน้าก่อนจะถูกเข็มขัดที่รัดอยู่ตรงช่วงเอวดึงกลับมากระแทกเบาะคืน
“ใจเย็นๆค่ะที่รักค่อยๆขับนะคะ” เพราะกลัวว่านิสัยอันธพาลของภรรยาจะกำเริบจนยั้งใจเอาคืนไม่ไหวภีมวัจน์จึงรีบเอ่ยปลอบให้เธอใจเย็นลงซึ่งกอหญ้าก็ไม่ได้เหยียบคันเร่งจนมิดเพื่อขับตามรถที่เพิ่งปาดหน้าเธอไปแต่อย่างใดตอนนี้เธอเป็นคุณแม่ลูกสองแล้วไม่ใช่สาวน้อยสายเฟียร์สในวันวานที่ถูกทำให้โมโหนิดโมโหหน่อยก็ทนไม่ไหวจนต้องขับรถตามเอาคืน
“นี่ถ้ากอหญ้ายังโสดรับรองว่ากอหญ้าเอาคืนแน่นอน” ภีมวัจน์หันขวับมามองภรรยาที่ถลึงตากลมโตจ้องมองรถคันหน้าด้วยแววตาดุดัน
“ตอนนี้ไม่โสดแล้วก็ค่อยๆขับนะค
