สวนดอกไม้ “อ้าม อร่อยไหมครับ ?” แป้งหอมเอ่ยถามเด็กชายดินน้อยด้วยรอยยิ้มจนตาหยีความน่ารักที่แม้จะเงียบขรึมไปสักหน่อยแต่กลับทำให้เธอรู้สึกเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูกถึงแม้เด็กคนนี้จะไม่ค่อยพูดจาแต่การกระทำกลับแสดงออกมาอย่างชัดเจนอย่างเช่นตอนนี้ที่ดินน้อยพยักหน้าตอบรับคำถามของเธอก่อนจะโยกหัวไปมาอย่างมีความสุข “อร่อยมากๆเลยครับ” คนที่ถามกลับไม่ตอบคนที่ตอบกลับเป็นคนที่ไม่ได้ถามคินทร์น้อยหยิบขนมอีกชิ้นส่งเข้าปากก่อนจะเคี้ยวตุ้ยๆจนแก้มบวมด้วยความเอร็ดอร่อยจะว่าไปแล้วคินทร์น้อยดูเหมือนจะจ้ำหม่ำกว่าดินน้อยอยู่เล็กน้อยโดยเฉพาะแก้มอวบขาวที่ราวกับซาลาเปาลูกน้อยที่ชวนให้คนอดใจไม่ไหวอยากจะบีบเล่น “ชิ้นที่ห้าแล้วนะครับน้องคินทร์กินให้มันน้อยๆหน่อยเดี๋ยวจะทานมื้อเที่ยงไม่ได้ครับ” ไอรีนที่นั่งข้างๆลูกชายคนโตเอ่ยเตือนให้เขาทานน้อยลงหน่อยเพราะไม่อย่างนั้นลูกชายของเธอจะติดนิสัยทานขนมก่อนมื้ออาหารพอถึงเวลาที่ต้อง