“พี่ไม่เคยล่อใคร ส่วนมากที่เข้ามาก็เข้ามาหาพี่เองทั้งนั้น พี่ไม่เคยตามจีบใครและก็ไม่เคยมีแฟน”
“ยัยนาเดียพอแล้ว”
เสียงของยัยข้าวสวยห้ามไม่ให้ฉันพูดต่อ ก่อนที่ยัยข้าวสวยจะเงยหน้าไปยิ้มเล็ก ๆ ให้กับพี่คราม
“ไปกันค่ะพี่คราม”
ยัยข้าวสวยพูด แล้วก็ดึงแขนยัยพิ้งเดินนำหน้าไป ก็เหลือแค่พี่คราม ที่ยืนล้วงกระเป๋ามองหน้าฉันอยู่ ก่อนจะพยักหน้าให้ฉันเดินนำหน้าไปก่อน พร้อมทั้งยิ้มด้วยความพอใจ
“ชิ”
ฉันมองพี่ครามอย่างไม่สบอารมย์นัก แต่ก็ต้องเดินตามเพื่อนตัวดีทั้งสองไป เพราะเราได้นัดกันไว้แล้ว
“ยัยนาเดียกินสิ มัวเขี่ยมือถืออยู่นั่น“
ยัยพิ้งดุฉัน
”รู้แล้ว“
ฉันตอบแบบไม่ได้มองไปที่ยัยพิ้ง แต่ก็ตักข้าวเข้าปากแล้วเคี้ยวต่อ แล้วฉันก็ดูมือถือต่อ เพื่อดูความเคลื่อนไหวบนโซเชียลของไอ้ศรัณ ก่อนจะเห็นว่ามันเปลี่ยนทุกอย่างเป็นสีดำทั้งหมดหมด ไม่ว่าจะเป็นรูปประจำตัว สตอรี่ หรือแม้แต่รูปหน้าปกของทุกแอพ ฉันเห็นแล้
