บทที่ยี่สิบเก้า(จบ)

2586 คำ

ราตรีนี้เป็นคืนสุดท้ายของทั้งสามคน… เหมือนไหมส่งเต็มรักเข้านอนกว่าครึ่งค่อนคืน นับว่าโชคดีที่ลูกสาวนั้นหลับลึกกว่าจะตื่นก็คงเช้าพอดี ร่างบอบบางลงมาเดินเล่นในสวนข้างล่าง อารมณ์สับสนพลุ่งพล่านก่อกวนใจดวงน้อยไม่หยุดยั้ง ดวงตาคู่หวานเงยหาแสงจันทร์ยามค่ำคืน หวังว่าพระจันทร์ในคืนนี้อาจช่วยให้คำตอบเธอโดยไว ที่ผ่านมาจวบจนวันนี้เหมือนไหมรู้ว่าภควัตทำดีด้วยตลอด เขาเสมอต้นเสมอปลายกับเธอและลูก หนำซ้ำเต็มรักเองก็รักชายหนุ่มมาก ลูกสาวคงดีใจไม่น้อยถ้ารู้ความจริงว่าผู้ชายคนนั้นคือพ่อบนสวรรค์ที่ตนปรารถนาอยากพบเจอมาตั้งแต่วัยเยาว์ หญิงสาวปล่อยใจกับห้วงความคิดพยายามมองอดีตคนรักอย่างไม่อคติ แต่อย่างไรก็กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอย เธอไม่อยากเป็นของตายเป็นผู้หญิงง่าย ๆ ที่เขาจะมาเมื่อไรก็ได้อีก ไหนจะเจ้าสัวภูวเดช เหมือนไหมเกรงว่าปัญหาพ่อสามีลูกสะใภ้อาจทำให้อีกฝ่ายอึดอัด แม้ช่วงหลังมาท่านมักฝากขนมให้เต็มรักบ่อย ๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม