บทที่สอง
2028 คำ
เรียวปากกระจับดื่มด่ำแอลกอฮอล์ขวดแล้วขวดเล่าก็ไม่อาจดับอารมณ์พลุ่งพล่านให้มอดลง หยาดน้ำตาไหลเปรอะสองข้างแก้มจนต้องใช้หลังมือเช็ดลวก ๆ พร้อมกระดกเบียร์แก้วใหญ่
เธอหลับตาพริ้มให้เสียงดนตรีสดเป็นเพื่อนแก้เหงายามทุกข์ โชคดีที่แสงไฟสลัวเลือนรางเสียจนเหมือนไหมไม่ต้องฝืนเข้มแข็ง หญิงสาวจึงสามารถปล่อยอารมณ์ผ่านห้วงราตรี
“ฮึก…ฮึก!” ร่างบอบบางไหวไหล่สะอื้นก่อนยกมุมปากเมื่อเผลอนึกน้อยใจเช่นคนโง่เง่า มีบางครั้งเธอก็นึกอยากรู้เหมือนกันถ้าภควัตรู้ว่าตนอยู่ที่นี่ เวลานี้คนเดียว จะมีวูบหนึ่งบ้างไหมที่เขานึกเป็นห่วงผู้หญิงคนนี้
แชะ!
นิ้วชี้กดถ่ายเครื่องดื่มมึนเมาและโพสต์ลงโซเชียลมีเดียส่วนตัวเพราะปรารถนาเรียกร้องความสนใจ ถ้าใครรู้อาจคิดว่าเธอไร้ค่าบูชาความรักขนาดนี้เพื่ออะไรกัน เพราะสุดท้ายปลายทางที่ฝันอาจไม่มีวันเป็นจริง
แต่เหมือนไหมก็จะเสี่ยง…
เธออยากลองวัดใจดูสักครั้ง แม้เปล่าประโยชน์ก็ตาม นัยน์ตาเพ่งพิศหน้าจอโทรศัพท์ แต่ละวินาทีผ่านไปช่างยาวนานจนใจดวงน้อยใกล้ขาดรอน ๆ เมื่อไรภควัตจะรู้สักทีว่ามีใครคนหนึ่งรออยู่ตรงนี้…
ผู้หญิงที่เขาไม่เคยเห็นอยู่ในสายตา
สุดท้ายรอเกือบครึ่งชั่วโมงเหมือนไหมก็ต้องระบายหัวเราะทั้งน้ำตา เธอกระดกเบียร์อย่างไม่รู้หน่ายแนบหน้าซบโต๊ะอลูมิเนียมปล่อยความเย็นชืดของเหล็กปลุกตนให้เลิกละเมอเพ้อฝันแล้วมองความจริง
“คุณไหม!” แต่เสี้ยวเสียงอันคุ้นเคยทำให้เหมือนไหมเงยหน้ามอง ผู้ชายตรงหน้าไม่ใช่คนที่เธอหวังอยากเจอ…
ภควัตใช้มือขวาคนสนิทราวโล่กำบัง ชายหนุ่มคงเกรงว่าใครอาจแอบถ่ายจนตัวเองตกเป็นข่าว เขาห่วงหน้าตาทางสังคมมากกว่าความรู้สึกผู้หญิงลับ ๆ เช่นเธอ
ยิ่งเห็นณดลยืนอยู่ตรงหน้ายิ่งตอกย้ำเหมือนไหมว่าตนเองไม่เคยสำคัญกับทายาทหมื่นล้านแม้แต่น้อย
“กลับเถอะครับ คุณภาคให้ผมมารับคุณ”
“…แต่ไหมยังสนุกอยู่เลย” เหมือนไหมเว้นลมหายใจครู่หนึ่งก่อนแสร้งยิ้มบอก
“คุณดลดื่มด้วยกันสิคะ ไหมกำลังอยากหาเพื่อนแก้เหงาอยู่พอดี” เธอกวักมือเรียกเด็กเสิร์ฟซึ่งอยู่ไม่ไกลเพื่อนำแก้วมาบริการผู้มาใหม่ ทว่าณดลไม่อาจชักช้ารีบคว้าเอวผู้หญิงของนาย ก้มหน้ากระซิบข้างใบหูเชิงข่มขู่เมื่อไม่สบอารมณ์
“คุณภาครอคุณอยู่บนรถตู้ และผมขอเตือนว่าท่านอาจหงุดหงิดกว่านี้อีกไม่รู้เท่าไร ถ้าคุณไหมทำนอกเหนือคำที่ผมบอก” ถ้อยคำดังกล่าวเล่นเอาเหมือนไหมลำคอแห้งผากฉับพลัน ปกติภควัตเคร่งขรึมเป็นทุนเดิมก็ว่าน่าเกรงขามแล้ว หากยามโกรธยิ่งทวีรุนแรงราวคนละคน
เพราะฉะนั้นไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่คนตัวเล็กต้องเสี่ยงทำให้เขาขุ่นมัว เธอจึงพยักหน้ารับคำสั่งอย่างว่าง่าย ปล่อยให้ณดลเช็กบิลค่าเครื่องดื่มและพากันออกไปยังจุดหมายทันที
รถตู้คันหรูจอดกลางลานกว้างเสมือนประกาศความยิ่งใหญ่เต็มศักดา เสี้ยวนาทีที่ประตูเลื่อนออกปรากฏแววตาเขม็งขึงประหนึ่งคำสั่งกระทั่งต้องก้าวหาทัณฑ์บน
ที่กั้นระหว่างคนขับและผู้โดยสารปิดลงทันควันยามบั้นท้ายงามสัมผัสเบาะรถ แขนขาวถูกกระชากด้วยแรงบุรุษจนเธอจมลงบนตักเขาแทน
ไอเยือกเย็นของที่ปรับอากาศตามซอกมุมไม่อาจทำให้เหมือนไหมเหน็บหนาวสักนิด ครั้นลมหายใจร้อนผ่าวราวบดขยี้ลำคอระหงช่างน่าอึดอัดสิ้นดี
“เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ชอบ” เสียงเข้มว่าพลางโน้มปลายจมูกแตะผิวกายข้างซอกคอ ชั่วขณะเธอหรี่สังเกตก็พบว่าเขากัดฟันกรอดกระทั่งฉายชัดสันกราม
“ไม่ชอบกลิ่นนี้” ดวงตาคู่คมคล้ายเปี่ยมล้นด้วยเปลวเพลิงลูกใหญ่
“…” มันสามารถแผดเผาเธอร้อนผ่าวทันใด ภควัตไม่ต้องลงไม้ลงมือคนบนตักก็เจ็บช้ำเพียงแค่ปรายหางตา หาใช่เพราะเธอง่ายแต่ใจดันรักเขาต่างหากเล่า ทุกอณูความรู้สึกถึงยวบยาบ เหลวสลายไม่ต่างจากน้ำเพียงใกล้ชิดผู้ชายคนนี้
“ไม่ชอบให้เธอดื่ม” สรรพนามหวานฉ่ำผันเปลี่ยนตามอารมณ์โกรธ การเป็นผู้หญิงในปกครองของภควัตมีหน้าที่อย่างเดียวคือรับคำสั่ง นักธุรกิจหนุ่มไม่ปรารถนาถูกขัดใจ เขาไม่ชอบอะไรที่ตนควบคุมไม่ได้จนต้องมาปวดหัวทีหลัง
“ไหมเหนื่อย ไหมแค่อยากระบายบ้างก็เท่านั้น” ริมฝีปากเจือสีหวานเอ่ย
“คุณภาคช่วยเห็นใจไหมบ้างได้มั้ย”
“เธออยากระบายใช่มั้ย” เขากระตุกยิ้มถาม มือสากสบจังหวะดึงเอวคอดกิ่วเบียดชิดแผงอกกำยำ
“ดี…” นัยน์ตาดำสนิทเล่นเอาเนื้อตัวสาววูบไหวตั้งตัวไม่ทันราวคลื่นลูกใหญ่บดขยี้กลางกาย เหมือนไหมจำต้องเบี่ยงตามองสองข้างทางขณะรถตู้แล่นเชื่องช้าบนท้องถนน
“งั้นฉันจะยอมเป็นที่ระบายให้เธอเองไหม”
“คุณภาค นี่คุณ…”
“เวลาเมาฉันรู้ดีที่สุดไม่ใช่เหรอว่าเธออยากระบายแบบไหน” ไม่รอคนในอ้อมกอดพูดจบปลายนิ้วยาวก็ถือวิสาสะเลื่อนไล้แขนขาวนอกเนื้อผ้า เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหูพร้อมขบเม้มแผ่วเบา
“หรือเธอไม่อยากเอาฉัน” คำพูดห่าม ๆ เล่นเอาเหมือนไหมตัวชา วงแก้มนวลปลั่งแดงระเรื่อขึ้นคล้ายใจง่ายเสียเต็มประดา ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายสั่นไหวรุนแรงเหมือนถูกแผ่นดินไหว มือน้อยจำกอบกุมเรียวไหล่สง่าเป็นที่พักพิง
รอยยิ้มประหนึ่งผู้ชนะฉายชัดข้างมุมปากก่อนเลือนหายด้วยรสจูบเผ็ดร้อน วินาทีเดียวเท่านั้นซาตานร้ายก็รู้สึกถึงจังหวะการเต้นของหัวใจดวงน้อย มันยิ่งทำให้เขาเหิมเกริมตวัดเรียวลิ้นสากกวาดชิมทุกส่วนในโพรงปากหวาน
ภควัตอยากหัวเราะเสียเหลือเกิน แม้เหมือนไหมพยศคราแรกแต่พอเจอจุมพิตเขาเข้าหน่อยเป็นต้องอ่อนระทวย ผู้หญิงเพ้อฝันเช่นเธอเขาดูไม่ยากหรอก แต่หยอดนิดใกล้ชิดหน่อยก็ผ่อนตามทันที
มือสากเลื่อนปลดซิปบริเวณแผ่นหลังขาวเนียน ก่อนพลิกให้ร่างบางหันนอกหน้าต่าง โชคดีที่รถเขาติดฟิล์มดำ หนำซ้ำคนขับรถคงรู้ดีว่าบัดนี้ผู้เป็นนายปรารถนาอะไร
“อะ…อ๊า” เสียงครางแผ่วเบาขณะจูบร้อนไล่ระบมทั่วแผ่นหลังจนถึงซอกคอขาว ภควัตขบเม้มสุดแรงเพราะกำลังตัดสินคนผิดด้วยบทลงโทษแสนหวาน
มืออีกข้างลากผ่านสะโพกกลมกลึงดึงชั้นในตัวจิ๋วออกเรียวขาทั้งสองข้าง แถมยังมิวายฉวยโอกาสเข้าออกเนื้อกายสาวซ้ำ ๆ เร่งเร้าอารมณ์จนคนตัวเล็กแทบคลั่ง
“อะ…อ๊ะ…คุณภาค ไหม…” สติเหมือนไหมกระเจิดกระเจิงสมองขาวโพลนไม่หลงเหลือสติเพื่อคิดไตร่ตรองอะไรอีก
“ไหมเสียว” ใบหน้าหวานร้อนเห่อครั้นเขาเฉลยสิ่งซึ่งเธอปรารถนาเอื้อนเอ่ย ลิ้นสากเลียทั่วซอกคอขาวขณะนิ้วยาวเร่งเร้าเท่าทวี
ภควัตถลกเดรสลงไปกองอยู่บริเวณเอวคอดกิ่ว เขาหมุนร่างบอบบางหันเผชิญหน้าก่อนเปลื้องชั้นในลูกไม้ออกจากทรวงอกอวบอิ่ม เรียวปากหยักโน้มดื่มด่ำเต้างามไม่ต่างกับทารกหิวนม
“อ๊ะ…อ่า” กระทั่งเหมือนไหมกัดริมฝีปากครางสยิวอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อภควัตรู้ดีว่าต้องปรนเปรอเช่นไรหญิงสาวถึงเสียวซ่านและทรมานพร้อม ๆ กัน
สุดท้ายพอเธอใกล้ถึงฝั่งปรารถนาซาตานร้ายกลับดึงนิ้วออก
“คุณภาคทำอะไร ทำไมไม่…”
“สัญญามาก่อนว่าจะไม่ขัดใจฉันอีก” เหมือนไหมหน้าชาครู่หนึ่ง ตระหนักรู้ทันควันว่าที่เขาทำทั้งหมดไม่ใช่เพราะอยากช่วยให้เธอได้ปลดปล่อยแต่กำลังลงโทษกันต่างหาก
คนตัวเล็กก้มมองสภาพตนเองสลับกับเขา ขณะที่ร่ายกายเธอเปลือยเปล่า อาภรณ์ภควัตกลับอยู่ครบทุกชิ้น ท่าทีและรอยยิ้มไม่ต้องบอกว่าเขาสนุกสุดเหวี่ยงแค่ไหน
ภควัตกำลังดีใจที่ตัวเองสามารถเอาชนะเหมือนไหมได้อีกครั้ง!
“เร็วสิไหม หรือเธอไม่อยาก”
“ค่ะ ไหมไม่อยากแล้ว” เหมือนไหมพยายามขืนตัวออกจากการเกาะกุม
“ไหม!!” น้ำเสียงแข็งกร้าว ท่าทางพยศนำพาคลื่นอารมณ์โกรธซัดใส่นักธุรกิจหนุ่มกว่าคราแรก เขาฉุดกระชากรุนแรงจนเธอปลิวปะทะอก
“คุณภาคจะทำอะไร!!” หญิงสาวเบิกตากว้างเมื่อเห็นมือสากกำลังปลดเข็มขัดกางเกง
“ปล่อยไหม ไหมไม่อยากได้คุณแล้วคุณหูหนวกเหรอคะ!” คนตัวเล็กดิ้นหนีพลางหวีดร้องซ้ำ ๆ เมื่อถูกพลิกกายหันหลังแนบบานกระจก
“บอกให้ปล่อยไหมไง!!” ยิ่งเธอขัดขืนมองภควัตประหนึ่งตัวเชื้อโรคยิ่งเป็นน้ำมันปลุกเกลียวเพลิงคลั่ง ชายผู้อยากเอาชนะไม่โรมรันให้เสียเวลา เขาปลดเปลื้องปราการท่อนล่างออกพร้อมกระแทกกายใส่หญิงสาวไม่ยั้ง
“ฮึก…ฮึก!” แม้ใจหยาบกระด้างแค่ไหนแต่ก็ไม่อาจทนเห็นน้ำตาหรือฟังเสียงร้องไห้จนต้องเชยปลายคางตะบมจูบอุกอาจปิดปาก หยาดหยดความโศกเคล้าจุมพิตดุดันพร้อมทั้งสะโพกเร่งจังหวะรักรุนแรง
ใจกลางกายแข็งขึงเคลื่อนใส่กลีบกุหลาบบวมเป่งกระทั่งเยิ้มหยาดน้ำหวาน ลีลารักเร่าร้อนทำเอาทั้งสองร่างใกล้ระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ บั้นท้ายงามเด้งขึ้นตามแรงโยกสั่นของรถคันหรู
“…ฮึก…อ๊า” เขาปล่อยให้เธอหอบหายใจแต่มิวายกระซิบถามว่า
“ดีมั้ย…ยังจะปฏิเสธฉันอีกหรือเปล่า” มือสากรั้งเอวบางกระแทกกระทั้นรสสวาทเสียวซ่านจนเหมือนไหมครางตอบในลำคอ
นัยน์ตาดำขลับมองดูคนตรงหน้าบิดเร้าทรมาน เหมือนไหมเย้ายวนเสียจนภควัตอดใจไม่ไหวพรมจูบฝากรอยรักตามกายสาวอีกหนึ่งรอบ
“อะ…อ๊า…คุณภาค แรงอีกไหมจะเสร็จแล้ว”
“อ่า…พร้อมนะ”
เลือดในกายหนุ่มสาวพุ่งสูบฉีดทุกอณูอากาศบริเวณข้างหลังแผ่ซ่านด้วยไอเร่าร้อน สองร่างครวญครางไม่เป็นภาษาในจังหวะสุดท้ายเมื่อแตะขอบสวรรค์ ภควัตยังไม่หนำใจพลิกเหมือนไหมขึ้นคร่อมตักสานต่อรสรักแม้รถคันหรูจะหยุดลงกว่าสองชั่วโมงก็ตาม
พอสมรภูมิรักสิ้นสุดลงเขารีบแต่งกายให้เหมือนไหมเสร็จสรรพ ฝ่ายหญิงสาวก็หลับตาพริ้มจมอยู่ในห้วงนิทราเพราะทั้งเมาและเหนื่อย
ท่านประธานหนุ่มอุ้มร่างบอบบางเร่งฝีเท้าก้าวเข้าลิฟต์ส่วนตัว ที่นี่เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาจึงไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยใด ๆ ภควัตพาเหมือนไหมมาที่ห้องชุดราคาแพงของตนเองไม่ได้ส่งเธอกลับคอนโดซึ่งปกติมักเป็นรังรักระหว่างทั้งคู่
ร่างสูงวางคนตัวเล็กบนเตียงนอนก่อนเปิดเครื่องปรับอากาศและห่มผ้าให้กับเธอ ชายหนุ่มพรูลมหายใจยืนมองเหมือนไหมพักหนึ่งก่อนเบี่ยงปลายเท้าไปนอกหน้าต่างเพื่อคิดบางอย่างซึ่งเกาะกุมหัวใจ
ปลายนิ้วคีบบุหรี่อัดเข้าปอดเพราะปรารถนาดับอาการพลุ่งพล่าน ภควัตกำลังสับสน…
เพราะเมื่อวานเขาเพิ่งตอบตกลงเรื่องแต่งงานกับผู้ใหญ่
ชายหนุ่มกำลังจะลั่นระฆังวิวาห์กับเจ้าสาวในฝันอย่าง ‘อรลดา’ น้องน้อยในวัยเด็กซึ่งเคยเป็นอดีตรักแรกที่ชายอกสามศอกอย่างเขาลืมไม่ลง
“น้องอรพี่ขอโทษ” เรียวปากหยักพร่ำสำนึกผิดผ่านสายลมยามราตรี กับเหมือนไหมคงแค่ความหวั่นไหวเพราะผูกพันทางกาย ทว่าอรลดาต่างหากคือตัวจริงของหัวใจ
ภควัตตามจีบหล่อนเกือบสองปีและเขาจะไม่ยอมให้ทุกอย่างพังลงเพียงเพราะอารมณ์กระสันเช่นผู้ชายเด็ดขาด ท่านประธานหนุ่มตระหนักรู้ว่าควรลงมือทำบางอย่างให้ชัดเจนเสียที!
- ผู้เขียน
