บทที่ 6 สุดท้ายก็เจ็บ

946 คำ

ช่วงเวลาประมาณสามทุ่ม เจ้านกยักษ์ลำใหญ่ก็พาปรมัตถ์มาถึงกรุงเทพมหานคร และเดินทางต่ออีกประมาณสี่สิบนาทีก็ถึงบ้านหลังโต ปรมัตถ์ไม่รอช้ารีบขึ้นไปยังห้องนอนของอุรัสยาทันที แม้ว่าเมื่อช่วงหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ เขาได้โทร.สอบถามถึงภรรยาจากป้าแม่บ้านแล้ว จึงทำให้ทราบว่าอุรัสยานอนหลับไปและไม่มีไข้แล้ว แต่กระนั้นปรมัตถ์ก็ยังอยากจะเข้าไปหาเจ้าหล่อนเพราะอยากจะแน่ใจ แม้ภายในห้องจะมืดสนิท แต่ด้วยแสงของดวงดาวที่สาดส่องเข้ามาในห้องก็พอทำให้เห็นใบหน้าของหญิงสาวบนเตียง ซึ่งปรมัตถ์ก็ได้เห็นคราบน้ำตาที่เกรอะกรังอยู่บนใบหน้า ชายหนุ่มรู้สึกว่ามวลอากาศรอบตัวลดลงจนหายใจลำบาก เนื่องจากหยาดน้ำตานั้นมันมีสาเหตุมาจากตน ตั้งแต่แต่งงานกันมา น้อยครั้งนักที่อุรัสยาจะร้องไห้ น้องสาวมักจะทำตัวเข้มแข็งเสมอ ครั้งนี้เธอคงโกรธเขามาก และหัวใจของเขาก็หวั่นไหวไม่ต่างจากแผ่นดินไปเช่นกัน ชายหนุ่มนั่งลงที่ขอบเตีย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม