ปรมัตถ์ไม่รอช้ารีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดหมายเลขโทร.ไปหาภรรยาตีทะเบียนทันที แต่กลับไม่มีคนรับ ซึ่งเมื่อโทร.ครั้งที่สองก็ได้ยินเสียงฝากข้อความ แบบนี้อุรัสยาคงจงใจจะปิดมัน
สองเท้ารีบจ้ำอ้าวลงไปยังรถคันโตแล้วขับกระชากออกจากบ้านพักโดยไว
แม้ไม่รู้ว่าจะไปตามหาที่ใด แต่ปรมัตถ์ก็คิดว่าอุรัสยาไม่มีทางจะอยู่ใกล้ ๆ บริเวณนี้แน่ หญิงสาวคงต้องการจะหนีห่างตน เขาจึงหวังว่าจะขับรถไปตามหา และทางที่มุ่งไปก็คือท่าเรือ
ตอนนี้ชายหนุ่มขับรถมาร่วมระยะทางห้ากิโลเมตรแล้ว และคอยมองหาไปตลอดสองข้างทาง ทว่าก็ยังไม่พบคนตัวเล็ก
แถมยังพยายามโทร.หา แต่มันก็ยังคงเดิม ซึ่งความห่วงใยมันกระจายอยู่ไปทั่วอกด้านซ้าย และมันมีพลังมากกว่าตอนที่ห่วงดลยาเสียอีก
นอกจากจะตามหาสองข้างทางแล้ว ปรมัตถ์ยังจอดรถเพื่อลงไปถามคนข้างทางรวมถึงตามโรงแรม แต่ก็ไม่มีใครเห็นเลย แก้วตาสีดำของปรมัตถ์ถึงกับไหวระริก ความเป็นห่วงและกัง
