บทที่ 3 ความเจ็บปวดที่โหมกระหน่ำ02

1133 คำ

“เรื่องลูก ผมรักแก และจะเลี้ยงดูแกอย่างดีแน่นอนครับ แล้วผมรู้ว่าดลก็คงจะรักแกเหมือนลูกแท้ ๆ” การอยู่ร่วมกันมาตั้งแต่ยังเด็ก ใช้ชีวิตเด็กกำพร้ามาด้วยกัน มันทำให้ชายหนุ่มคิดว่ามองดลยาออกทุกด้าน แต่ร่างสูงกลับคิดผิด “ดลไม่เคยรักเกียจแกเลยค่ะ ดลจะรักแกเหมือนลูกแน่นอน” เธอบอกน้ำเสียงเข้มขึ้นแล้วประดับยิ้มบาง ๆ ให้ดูไม่น่าเกลียดเกินไป “ขอบคุณครับ” ปรมัตถ์ยิ้มรับอย่างอุ่นใจ ก่อนจะเอ่ยต่อ “ดลลองดูรายละเอียดในคอมฯ ที่เอยจดไว้นะครับ เรื่องตารางงานของผม” “ดลจะทำมันอย่างเต็มที่ ไม่ให้มัตถ์ผิดหวังนะคะ” ในอนาคตปรมัตถ์จะผิดหวังหรือเปล่าเธอไม่รู้ แต่ตอนนี้เธอจะไม่ทำให้เขาผิดหวังแน่นอน เพราะนั่นหมายถึงเป้าหมายที่เธอเดินทางกลับมาในครั้งนี้อาจจะพลาดไปด้วย “ครับ” แล้วชายหนุ่มจึงเดินไปยังโต๊ะทำงานของตนแล้วเริ่มทำงาน วันนี้ไม่ได้มีประชุมผู้บริหาร ชายหนุ่มจึงใช้โอกาสนี้สอนงานให้กับดลยา และร่างสูงเชื่อว่าสาวเจ้าต้องทำได้เพราะจบสายนี้มา ส่วนอุรัสยา ปรมัตถ์เลือกที่จะโทร.หา เพื่อสั่งให้อีกฝ่ายอ่านรายละเอียดที่ต้องรู้เท่านั้น และเมื่อถึงช่วงเย็นได้เวลาเลิกงาน ในรถคันหรูของปรมัตถ์ก็มีหญิงสาวสองคนร่วมเดินทางไปด้วย อุรัสยานั่งหน้า ส่วนดลยานั่งหลัง ตลอดทางมีแต่เสียงพูดคุยของปรมัตถ์และดลยา สายตาคู่เศร้าเอาแต่เหม่อไปนอกรถ และสาวเจ้าก็อยากจะออกจากสถานการณ์นี้ “เห็นเอกสารหย่าที่ฉันวางไว้บนโต๊ะหรือยัง” เมื่อส่งดลยาแล้ว เจ้าของรถก็เอ่ยถามออกมาน้ำเสียงเรียบ “เห็นแล้วค่ะ” จะไม่เห็นได้อย่างไร ก็เขาวางไว้เด่นหราขนาดนั้น วันนี้มันเป็นวันที่เธอต้องเจอแต่ความเจ็บปวดหรืออย่างไรกัน ความเจ็บปวดจึงวิ่งชนอกซ้ายไม่หยุดหย่อน “พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกฉัน” “เอยไม่พร้อม” เธอบอกออกไปตามตรง ใครกันที่จะพร้อมกระชากหัวใจตัวเองออกจากอก “ปล่อยให้ฉันมีความสุขเถอะอุรัสยา” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเข้มขึ้น แต่ใบหน้ายังเรียบเฉย “พี่มัตถ์ไม่เคยมีความสุขเลยหรือคะเวลาอยู่กับเอย” ประโยคนี้หญิงสาวร้องถามปานจะขาดใจ ตลอดระยะเวลาสามปีที่ผ่านมาไม่เคยมีความหมายกับเขาเลยหรืออย่างไร ประโยคนี้ปรมัตถ์ไม่ได้สวนกลับมาทันที ชายหนุ่มเงียบไปเกือบห้านาทีกว่าจะโต้ตอบกลับมา เพราะกระแสความรู้สึกบางอย่างมันตีขึ้นมาในอก ราวกับว่าหัวใจของเขาก็มีความสุขเช่นกันเวลาได้อยู่ใกล้กับอุรัสยา แต่ก็มีความปวดร้าวมากเช่นกันกับสิ่งที่อุรัสยาได้ทำไว้ “เรื่องลูก ผมรักแก และจะเลี้ยงดูแกอย่างดีแน่นอนครับ แล้วผมรู้ว่าดลก็คงจะรักแกเหมือนลูกแท้ ๆ” การอยู่ร่วมกันมาตั้งแต่ยังเด็ก ใช้ชีวิตเด็กกำพร้ามาด้วยกัน มันทำให้ชายหนุ่มคิดว่ามองดลยาออกทุกด้าน แต่ร่างสูงกลับคิดผิด “ดลไม่เคยรักเกียจแกเลยค่ะ ดลจะรักแกเหมือนลูกแน่นอน” เธอบอกน้ำเสียงเข้มขึ้นแล้วประดับยิ้มบาง ๆ ให้ดูไม่น่าเกลียดเกินไป “ขอบคุณครับ” ปรมัตถ์ยิ้มรับอย่างอุ่นใจ ก่อนจะเอ่ยต่อ “ดลลองดูรายละเอียดในคอมฯ ที่เอยจดไว้นะครับ เรื่องตารางงานของผม” “ดลจะทำมันอย่างเต็มที่ ไม่ให้มัตถ์ผิดหวังนะคะ” ในอนาคตปรมัตถ์จะผิดหวังหรือเปล่าเธอไม่รู้ แต่ตอนนี้เธอจะไม่ทำให้เขาผิดหวังแน่นอน เพราะนั่นหมายถึงเป้าหมายที่เธอเดินทางกลับมาในครั้งนี้อาจจะพลาดไปด้วย “ครับ” แล้วชายหนุ่มจึงเดินไปยังโต๊ะทำงานของตนแล้วเริ่มทำงาน วันนี้ไม่ได้มีประชุมผู้บริหาร ชายหนุ่มจึงใช้โอกาสนี้สอนงานให้กับดลยา และร่างสูงเชื่อว่าสาวเจ้าต้องทำได้เพราะจบสายนี้มา ส่วนอุรัสยา ปรมัตถ์เลือกที่จะโทร.หา เพื่อสั่งให้อีกฝ่ายอ่านรายละเอียดที่ต้องรู้เท่านั้น และเมื่อถึงช่วงเย็นได้เวลาเลิกงาน ในรถคันหรูของปรมัตถ์ก็มีหญิงสาวสองคนร่วมเดินทางไปด้วย อุรัสยานั่งหน้า ส่วนดลยานั่งหลัง ตลอดทางมีแต่เสียงพูดคุยของปรมัตถ์และดลยา สายตาคู่เศร้าเอาแต่เหม่อไปนอกรถ และสาวเจ้าก็อยากจะออกจากสถานการณ์นี้ “เห็นเอกสารหย่าที่ฉันวางไว้บนโต๊ะหรือยัง” เมื่อส่งดลยาแล้ว เจ้าของรถก็เอ่ยถามออกมาน้ำเสียงเรียบ “เห็นแล้วค่ะ” จะไม่เห็นได้อย่างไร ก็เขาวางไว้เด่นหราขนาดนั้น วันนี้มันเป็นวันที่เธอต้องเจอแต่ความเจ็บปวดหรืออย่างไรกัน ความเจ็บปวดจึงวิ่งชนอกซ้ายไม่หยุดหย่อน “พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกฉัน” “เอยไม่พร้อม” เธอบอกออกไปตามตรง ใครกันที่จะพร้อมกระชากหัวใจตัวเองออกจากอก “ปล่อยให้ฉันมีความสุขเถอะอุรัสยา” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเข้มขึ้น แต่ใบหน้ายังเรียบเฉย “พี่มัตถ์ไม่เคยมีความสุขเลยหรือคะเวลาอยู่กับเอย” ประโยคนี้หญิงสาวร้องถามปานจะขาดใจ ตลอดระยะเวลาสามปีที่ผ่านมาไม่เคยมีความหมายกับเขาเลยหรืออย่างไร ประโยคนี้ปรมัตถ์ไม่ได้สวนกลับมาทันที ชายหนุ่มเงียบไปเกือบห้านาทีกว่าจะโต้ตอบกลับมา เพราะกระแสความรู้สึกบางอย่างมันตีขึ้นมาในอก ราวกับว่าหัวใจของเขาก็มีความสุขเช่นกันเวลาได้อยู่ใกล้กับอุรัสยา แต่ก็มีความปวดร้าวมากเช่นกันกับสิ่งที่อุรัสยาได้ทำไว้ “ไม่เคย” ตอบออกไปแบบนี้มันจะดีที่สุด อุรัสยาจะได้ตัดใจจากเขาได้ “ความสุขของพี่มัตถ์คือไปจากเอยใช่ไหม” ประโยคนี้ชายหนุ่มจับได้ดีว่ามันสั่นเครือแค่ไหน ซึ่งทำให้ชายหนุ่มต้องหันมอง และพบว่านัยน์ตาของหญิงสาวแดงก่ำ ซึ่งมันทำให้หัวใจดวงโตรู้สึกหวั่นไหว แต่ปรมัตถ์ก็ยังตอบไปอย่างใจทมิฬ “ก็คงใช่” อุรัสยายิ้มรับคำตอบ เพราะรู้อยู่แล้วว่าคำตอบจะออกมาในทิศทางใด ตอนนี้หัวใจเจ็บจนชาไปหมดแล้วแต่ก็พยายามกลั้นใจตอบออกมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more