บทที่ 16
ไม่เคยเกลียดได้ลง
สองวันต่อมา...
“วันนี้หมอให้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะเอย เอยจะกลับบ้านเลยไหม”
“เอยไม่อยากกลับไป”
เธอบอกออกไปอย่างรวดเร็ว หล่อนไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับปรมัตถ์ เพราะมันคงต้องเจ็บปวดและหัวใจดวงนี้ก็ยังไม่พร้อมที่จะต่อสู้กับมัน
เธอขอหลบไปเยียวยาหัวใจตัวเองแม้จะไม่รู้ว่าจะทำให้พื้นที่ในหัวใจที่มีแต่รอยแผลเป็นดีขึ้นได้อย่างไร
“งั้นไปอยู่บ้านพี่นะ กลับบ้านไปก็อาจจะไม่มีคนดูแลเพราะป้ารักต้องไปดูแลไอ้มั..”
เขาบอกเพราะหากกลับไปตอนนี้ก็ไม่มีคนดูแลอุรัสยาและเขาก็คงจะเป็นห่วง
เนื่องจากรักษาต้องคอยไปเฝ้าดูแลปรมัตถ์และด้วยความที่ใจมันกำลังคิดถึงอาการของเพื่อนรัก มันทำให้เขาหลงลืมไปว่าอุรัสยาขอร้องไม่ให้พูดชื่อนี้
“เอยไม่อยากได้ยินชื่อเขา” อุรัสยาย้ำอีกหน
“เอยพี่อยากถาม และพี่ขอโทษที่ต้องถาม เอยยังรักไอ้มัตถ์อยู่หรือเปล่า”
พริษฐ์
