บทที่ 10 ความรู้สึกที่เริ่มแน่ชัด(04)

726 คำ

“บอกพี่เอย เป็นอะไร” น้ำเสียงซึ่งเคยดุดันสั่นพร่าไปอย่างหวาดกลัว และอยากจะรู้คำตอบให้เร็วไว ไม่เช่นนั้นหัวใจเขาอาจจะถูกบีบอัดจนมันระเบิดออกมาเป็นเสี่ยง ๆ “เอยลื่นล้มในห้องน้ำ... เอยกลัวจะเสียลูกไป” เธอน้ำเสียงจะขาดใจเช่นกัน เพราะความไม่ระวัง และในหัวสมองมีแต่ความโกรธทำให้เธอมัวแต่เหม่อจนทำให้ลื่นล้มในห้องน้ำ ปรมัตถ์ใจหายวาบ ความกลัวสะท้อนอยู่ในอก แข้งขามันแข็งคล้ายตายสนิท คำพูดของอุรัสยาไม่ต่างจากมีดคมที่วิ่งเข้ามาจ่อที่หัวใจ “มีเลือดออกหรือเปล่า” ชายหนุ่มพยายามรวบรวมสติที่หลุดลอย ก่อนจะร้องถามแล้วสำรวจร่างกายของคนในอ้อมกอดด้วย ส่วนคนกลัวก็ส่ายศีรษะ “เดี๋ยวพี่พาไปหมอนะ” พูดจบก็จัดการช้อนอุรัสยาขึ้นแล้วก้าวไว ๆ ลงไปด้านล่างเพื่อพาอุรัสยาไปถึงโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด โดยเขารู้ตัวดีว่าตอนนี้เขาคงไม่มีสติกับท้องถนนอย่างแน่นอน เมื่อวางร่างเล็กไว้กับเบาะหลังแล้ว ปรมัตถ์ก็ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม