ยกเลิกไม่ทันแล้ว
1212 คำ
เมื่อทานอาหารไปได้สักพักมนต์มีนาก็เริ่มเกริ่นเรื่องที่ตัวเองได้รับเลือกให้กับชาลิดาฟัง
“ออยมีนมีเรื่องจะบอกออย”
“เรื่องอะไรล่ะ พูดมาเลย” ชาลิดาหยิบไก่ย่างเข้าปากแล้วเคี้ยวด้วยความเอร็ดอร่อย
“ก็เรื่องที่พี่ปานพูดวันก่อน”
“วันนี้วันจันทร์แล้วนี่ พี่ปานยังไม่ได้แจ้งข่าวมาเลยไม่รู้ว่าใครได้รับเลือก มีนรู้แล้วใช่ไหมว่าใครได้รับเลือก”
“จริงๆ เขาแจ้งมาตั้งแต่เมื่อวาน”
“อะไรนะทำไมออยไม่เห็นรู้เลยล่ะ”
“พี่ปานเขาโทรมาแจ้งที่มีนน่ะ”
“มีนได้งานนี้ใช่ไหม เขาถึงแจ้งที่มีนคนเดียว”
“อือ มีนได้งานนี้แล้ว วันนี้ก็เพิ่งไปเซ็นสัญญามา”
“อะไรนะมีนทำไมมันเร็วจังล่ะ ออยขอดูสัญญาด้วยได้ไหม เผื่อมีอะไรไม่ชอบมาพากลจะได้ยกเลิกทัน”
“ได้สิ” มนต์มีนาหยิบสัญญาในกระเป๋าผ้าส่งให้เพื่อน
ชาลิดาตั้งใจอ่านบรรทัดด้วยความตั้งใจ ก่อนจะวางกระดาษลงเมื่ออ่านถึงบรรทัดสุดท้าย
“ก็ไม่มีอะไรน่าห่วงนะ ออยว่าดีด้วยซ้ำ คนอื่นก็จะได้ไม่รู้เรื่องนี้ด้วย แล้วมีนมาบอกแบบนี้จะไม่เป็นการผิดสัญญาเหรอ”
“ไม่หรอกมีนขอเขาแล้วว่าขอบอกเพื่อนสนิทคนหนึ่งถ้ามีนหายไปเฉยๆ ออยก็ต้องสงสัยแน่ๆ และถ้าไปถามเอาจากคนอื่นเรื่องมันก็จะบานปลาย”
“แล้วมีนต้องไปอยู่กับเขาเป็นเดือนออยคงเป็นห่วงมากแน่ๆ โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้”
“แต่เขาบอกว่ามีโทรศัพท์ที่บ้านให้ใช้นะ ถ้ามีนเจอเขาพรุ่งนี้มีนจะขอเบอร์โทรไว้นะ เผื่อมีปัญหาด่วนอะไรออยจะได้ติดต่อมีนได้”
“พรุ่งนี้เขาจะมาแล้วเหรอมีน”
“พรุ่งนี้เขาจะให้คนของเขามารับมีนไปตรวจร่างกาย”
“พรุ่งนี้ออยว่างขอไปด้วยคนได้ไหม”
“ไม่รู้เหมือนกันเดี๋ยวเข้ามาค่อยถามเขาก็ได้”
“หน้าตาเขาเป็นยังไงล่ะหล่อไหม”
“ยังไม่เห็นหน้าเลย”
“เสียดายจัง ไม่รู้ว่าเขาจะหล่อไหม”
“หล่อก็ดีสิมีนชอบคนหล่อๆ สูงๆ หุ่นดีมีเครานิดๆ แต่มีนว่าคงยากเผื่อเผลอจะอ้วนลงพุงด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้” มนต์มีนาพูดแล้วก็ขนลุกเธอลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเสียสนิทเลย
“แล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะมีน”
“ออยว่ามีนเปลี่ยนใจตอนนี้ทันไหม”
“ทำไมล่ะ”
“ก็ถ้าเกิดเขาอ้วนลงพุงขึ้นมามีนจะทำยังไง ผู้ชายคนแรกของมีนสภาพแบบนั้นประสบการณ์ครั้งนี้มันคงทำให้มีนเข็ดไปจนตายแน่ๆ” มนต์มีนารู้สึกกลัวขึ้นมาจริงๆ เพราะตอนเซ็นสัญญาก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องรูปร่างหน้าตา คิดแต่ว่าจะได้เงินหนึ่งล้านบาทจนลืมคิดไปเลยว่าผู้ชายที่ตัวเองจะต้องไปนอนด้วยนั้นมีลักษณะแบบไหน
“อย่าเพิ่งคิดในแง่ร้ายสิมีน บางทีเขาอาจจะหล่อมากๆ ก็ได้”
“มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะออย คนหล่อที่ไหนเขาจะจ้างผู้หญิงไปนอนด้วยเป็นเดือน ตายๆ นี่มีนทำอะไรลงไปเนี่ย ทำไมไม่ถามเขาก่อนว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง โอ้ยอยากจะบ้าตาย แล้วแบบนี้ถ้ายกเลิกสัญญาจะทันไหม”
“ออยว่าไม่น่าจะทันแล้วล่ะพรุ่งนี้เราค่อยถามลูกน้องเขาแล้วกันนะว่าเจ้านายของเขาหน้าตาเป็นยังไง”
“คิดว่าเขาจะบอกความจริงเหรอออย”
“เอาน่าลองถามเขาดูก่อนอย่าเพิ่งคิดมากเลย บางทีเขาจะอาจจะเป็นชายหนุ่มหล่อที่ไม่อยากมีปัญหากับผู้หญิงก็เลยใช้วิธีซื้อด้วยเงินไงล่ะ”
“สาธุขอให้มันเป็นอย่างที่ออยพูดด้วยเถอะ ผู้ชายคนแรกของมนต์มีนาขอหุ่นล่ำๆ เหมือนนายแบบก็แล้วกันนะคะ”
มนต์มีนายกมือไหว้ท่วมหัว เธอภาวนาว่านายจ้างของเธอคงจะมีหน้าตาและหุ่นดีในระดับหนึ่งไม่ต้องถึงกับหล่อล่ำเหมือนนายแบบที่เธอเห็นแต่ขอแค่ไม่อ้วนลงพุงและหัวล้านก็เป็นอันใช้ได้เธอไม่ได้บูลลี่หรือเหยียดรูปร่างแต่การจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับใครสักคนในครั้งแรกเธอก็อยากให้คนคนนั้นดูดีสักนิด
หลังจากทานอาหารกันเสร็จแล้วทั้งสองก็ช่วยกันเก็บกวาดและอาบน้ำก่อนจะมานอนอยู่บนเตียงของมนต์มีนาเพื่อดูไลฟ์สดของเพจที่ชาลิดาตกลงไว้ สามทุ่มตรงเพจนั้นก็เริ่มเปิดขายสินค้าซึ่งดูแล้วก็เป็นการขายสินค้าทั่วไปไม่มีอะไรน่าเสียหายเท่าไหร่
“มีนว่าออยน่าจะทำได้ไม่น่ามีปัญหาอะไร ก็แค่ขายสินค้าแต่เท่านั้นเองชุดที่ใส่ก็ไม่ได้โป๊เท่าไหร่”
“เห็นแบบนี้ก็ค่อยสบายใจหน่อย เราลองดูเพจอื่นกันบ้างไหมว่าเขาขายกันยังไง”
ทั้งสองคนเปลี่ยนไปดูเพจอีกหลายๆ เพจที่ไลฟ์ขายสินค้าในลักษณะเดียวกันชาลิดาพยายามศึกษาคำพูดและเทคนิคการขายของแต่ละเพจเพื่อจะได้เอาไปปรับใช้กับตัวเอง
“ออยมีนมีความคิดอะไรดีๆ แล้ว”
“อะไรเหรอมีน”
“ถ้ามีนกลับมาเรามาเปิดเพจขายของกันดีไหม”
“เราจะเอาเงินที่ไหนมาลงทุน ของพวกนี้มันต้องมีสต๊อกสินค้าเยอะนะ”
“มีนว่าเราเริ่มจากขายเสื้อผ้ามือสองกันดีไหม เสื้อผ้าที่เราได้มาจากลูกค้าก็เยอะแยะ ออยเอาด้วยไหม”
“เอาสิ เสื้อผ้าที่บ้านของออยก็มีเยอะแยะเหมือนกันระหว่างที่มีนไม่อยู่ออยจะพยายามคัดเลือกและซักไว้ดีไหม”
“ดีสิถ้ามีนกลับมาแล้วเราจะได้เปิดเพจ ขายเริ่มจากขายเสื้อผ้ามือสองก็ดีเหมือนกันนะแล้วค่อยดูสินค้าตัวอื่น ช่วงที่มีนไม่อยู่ออยจะมาอยู่ที่นี่ก็ได้นะ”
“เจ้าของบ้านไม่อยู่ แล้วจะให้ออยมาอยู่ได้ยังไงล่ะ”
“ได้สิเดี๋ยวมีนให้กุญแจไว้ จะได้มาช่วยดูแลบ้านด้วยไงหนึ่งเดือนที่มีนไม่อยู่กลับมาฝุ่นเขรอะแน่ๆ”
“ถ้างั้นเราขอจ่ายค่าน้ำค่าไฟทั้งหมดนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกออย ถ้าออยจ่ายที่นี่ด้วยใจที่บ้านด้วยก็ น่าจะหนักเอาการนะ”
“แต่ออยมาอยู่ที่นี่ฟรีๆ ไม่ได้หรอกให้ออยรับผิดชอบค่าใช้จ่ายตรงนี้แล้วกันนะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ แต่ถ้ามีนกลับมาแล้วเราก็ต้องหารกันนะ”
“มีนพูดเหมือนจะให้ออยมาอยู่ที่นี่ยาวเลย”
“แล้วอยากอยู่ยาวเลยไหมล่ะ ห้องนอนก็มีทั้งสองห้องใช้กันคนละห้องก็ได้หรือจะนอนห้องเดียวกันแบบนี้ก็ได้”
“ออยว่านอนห้องดีเดียวกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะจะได้ไม่เหงา”
“งั้นก็ตามใจนะ คืนนี้เรารีบนอนเถอะพรุ่งนี้จะได้ตื่นไปซื้อข้าวเหนียวมากินกับไส้อั่วแต่เช้าก่อนไปตรวจร่างกาย”
- ผู้เขียน
