"ปากดีนะมึงดิน"
เสียงครางเย็นเฉียบ
ดินรีบยกมือขึ้นเกาหัว
"ผมก็พูดความจริงไงครับนาย ถ้าคุณเกวไม่อยู่ที่นี่ก็คงกลับไปคอนโดของนายแล้ว นายก็ไปเจอเธอที่นั่นได้สบายๆ"
"ฉันอยากนั่งรอเงียบๆ"
"ไม่ใช่ว่าแอบคิดมากหรอกนะครับนาย"
ดินเอ่ยอย่างรู้ทันในความคิดของนาย ตอนนี้เขาก็พอจะรู้อยู่บ้างเขารับใช้นายมาตั้งหลายปี เขาไม่เคยเห็นว่านายของเขาจะยอมเสียเวลา จากเงินร้อยล้านมาเฝ้ารอรับผู้หญิงแบบนี้เลยสักครั้ง ครามเคยบอกเขาไว้เสมอ ว่าเวลาของเขาส่วนมากเป็นเงินเป็นทอง เขาจึงไม่อยากเสียเวลาที่มีค่านั้นเพื่อผู้หญิงที่ไร้สาระไปวันๆ
"นายจะออกไปไหนครับ"
ดินรีบเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นเจ้านายเปิดประตู และก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว
"รำคาญมึงนั่นแหละ"
ครามก้าวออกมายืนพิงรถสปอร์ตหรูของตัวเอง สายตาของเขาจ้องมองหาเกวลินไปด้วย ท่ามกลางสายตาของบรรดาสาวๆในรั้วมหาลัย พี่ต่างก็หันมามองเขาเป็นตาเดียว ราวกับถูกดึงดูดด้วยออร่าขอ
