“พี่ยงไปส่งของรอบนี้ต้องค้างคืนเหรอจ๊ะ?”
พราวพิศเอ่ยถามสามีของหล่อนที่กำลังก้มผูกเชือกรองเท้าผ้าใบเตรียมตัวออกไปทำงานตามปกติ ยงเงยหน้าขึ้นและยิ้มกับเมียสาวที่อายุห่างกับเขาไม่กี่ปี ยงเป็นหนุ่มรูปหล่อ สูงยาวเข่าดี หน้าตาหมดจด จะว่าไปเขาก็ดูไม่แตกต่างจากพ่อของเขาเท่าไหร่เพราะเขมเป็นนายทหารเก่าแต่ลาออกมาหลายปี รูปร่างของยงก็บึกบึนไม่แพ้พ่อเพียงแต่เขมอายุห้าสิบกว่าและหัวล้านทำให้ดูแก่กว่าอายุก็เท่านั้น
“รอบนี้ต้องไปส่งของหลายที่น่ะพราว ที่จริงพี่ก็ขี้เกียจแต่เถ้าแก่จะให้เงินเพิ่ม มันก็เลยน่าสนใจอยู่ ว่าแต่พราวเถอะอยากได้อะไรหรือเปล่า พี่ไปรอบนี้ก็สองสามวันกว่าจะกลับ”
“ไม่อยากได้หรอก อยากให้พี่ยงกลับมาเร็ว ๆ มากกว่า”
ฉันจะได้ไม่ต้องนั่งอยู่กับบ้านเป็นเพื่อนตาแก่หัวล้านน่าเบื่อ...พราวพิศนึกในใจ หล่อนยิ้มให้ผัวที่มองหล่อนเพราะเข้าใจว่าเมียไม่อยากให้ไปหลายวันเพราะคิดถึง เขาดึงตัวหล่อนมากอดไว้แ
