นิยายชุดที่ 2 พราวพิศ บทที่ 3

907 คำ

เขาอุทานออกมาเมื่อกำลังจะก้มหน้าลงไปแต่ปมผ้าที่มันถุกขมวดไว้ที่เอวหลวม ๆ เกิดคลายออกทำให้ผ้าขาวม้าหลุดลุ่ยลงไปกองกับพื้นเสียฉิบ และขณะนั้นเองพราวพิศก็เงยหน้าขึ้นมาพอดี “จ๊ะพ่อ...ว๊าย!” หล่อนก็ถึงกับอุทานออกมาเมื่อเห็นภาพตรงหน้า นั้นคือแก่นชายของพ่อผัวที่กำลังตั้งลำโด่ขึ้นมาเต็มที่เต็มสองตา ที่ตกใจเพราะหล่อนไม่อยากเชื่อว่าคนแก่ที่หล่อนเคยดูถูกว่าคงเหี่ยวเฉาและไร้ประสิทธิภาพอย่างเขมคงทำอะไรไหม่ไหวแล้วกลับกลายเป็นว่าอาวุธของพ่อผัวหล่อนทั้งยาวทั้งใหญ่ บิ๊กไซส์เทียบขนาดกับยงคือคนละเรื่องเดียวกันไปเลย ขณะนั้นเขมกลับยืนนิ่งเมื่อเห็นให้สะใภ้สาวจ้องมองลำที่กำลังเอ็นเครียดแข็งของเขาตาไม่กระพริบ หล่อนจ้องมันเหมือนเป็นของประลาดล้ำ แน่ล่ะ มันต้องสะดุดตาไม่ว่าผู้หญิงคนไหนเพราะขนาดที่ไม่ธรรมดาเมื่อเทียบกับหน้าตาและอายุขนาดนี้ พราวพิศหัวใจเต้นแรงเพราะท่อนเอ็นของเขมตั้งลำโชว์ความอลังการและยาวใหญ่กว่าของย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม