เมื่อเปิดประตูเข้ามาไวฟายก็กวาดสายตามองไปรอบห้อง เมื่อไม่เห็นมีอาจึงเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำออกมาดื่มเพื่อดับกระหาย
เขาถอดเสื้อเชิ้ตโยนทิ้งบนโซฟา แต่เมื่อนึกถึงคำพูดมีอาใบหน้าหล่อก็ยกยิ้มทันที ก่อนจะหยิบเสื้อที่ถอดทิ้งเมื่อสักครู่เดินเข้าไปในห้องนอนแล้วจัดการโยนมันลงตะกร้าผ้า
“ถ้าเธอเห็นคงบ่นฉันตั้งแต่เห็นฉันโยนลงโซฟาแล้วสินะ” เขาไม่คิดว่าผู้หญิงบุคลิกที่ดูแรง ๆ ดูไม่สนใจอะไรเลยแบบมีอา ตอนอยู่ห้องจะเจ้าระเบียบขนาดนี้
ไวฟายล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงกดโทรหามีอาอีกครั้ง แต่ก็ยังโทรไม่ติดดวงตาจึงเหลือบมองเวลาที่นาฬิกาข้อมืออีกครั้ง
“ยังไม่เลิกเรียนอีกเหรอวะ? หรือกำลังกลับ” พูดคนเดียวด้วยความสงสัย ก่อนจะถอดนาฬิกาข้อมือออกวางไว้ข้างเตียงหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาเลือกอาบน้ำรอมีอา
เพราะถ้าเธอมาถึงเขาจะได้รอเธออาบน้ำแต่งตัวไปข้างนอกคนเดียวพอ ทั้งที่ในใจก็อยากรออาบพร้อมเธอจะแย่...
