หลังจากที่ไวฟายเดินออกไปแล้วมีอาก็ทิ้งตัวนั่งลงที่เก้าอี้ด้านข้างเซนต์อีกครั้ง
“พี่เซนต์ไม่ควรพูดแบบนั้นออกไปกับคนบ้าอย่างนายนั่นเลย”
“พี่ก็ไม่ได้พูดเล่น ถ้ามันให้จ่ายจริงพี่ก็พร้อม” ถึงในใจจะสงสัยทำไมมีอาถึงต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อเงิน แต่ก็เลือกที่จะไม่ถามออกไปในเมื่อเรื่องมันผ่านมาแล้ว จะไปอยากรู้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
“ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”
“ครับ ยังไงเราก็เป็น…พี่น้องกัน” เซนต์วางมือบนศีรษะมีอาขยี้เบา ๆ แล้วส่งยิ้มให้เธอ
จากนั้นทั้งสองก็นั่งดื่มต่อ มีอาเลือกที่จะลืมเรื่องราวทั้งหมดแล้วหันมาใช้ชีวิตที่อิสระให้สนุกเต็มที่อีกครั้ง
ถึงแม้ในใจจะรู้สึกโหวง ๆ ที่ไม่มีเขาแล้วก็ตาม…
“มาค่ะ ไม่เมาไม่กลับ” มีอายื่นแก้วไปด้านหน้าเพื่อชนแก้วกับเซนต์
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นเต้นอีกครั้ง เธอเต้นเธอดื่มไม่พักด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ร่างเล็กเริ่มโซเซยืนไม่ตรง เซนต์จึงต้องคอยประคองตัวเธอเอาไว้
