“คุงทวดของหนู” คนเป็นพ่ออุ้มลงจากหลังช้างก็รีบวิ่งเข้าเรือนไปหาทวดสลุงเงิน ส่วนทวดทองคำยังอยู่ที่ไร่สัก กว่าจะกลับเข้าเรือนก็ตะวันตกดินไปแล้ว เป็นเช่นนี้ตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ
“พามายึดมรดกชัดๆ” ทับทิมตวัดตามองค้อนคนที่พาเด็กขี้ตู่มาไร่สลุงคำ
“ถึงจะโดนทิวายึดมรดก แต่ปลีก็มีมรดกเลี้ยงทับทิมได้สบายมาก” ปลีรู้ว่าทับทิมเพียงแกล้งว่าเท่านั้น เธอก็เอ็นดูทิวาไม่น้อยกว่าใคร ไม่เช่นนั้นคงไม่ร้องไห้ราวกับทำนบแตกหลังจากได้ฟังเรื่องราวของสากับทิวา แค่แรกเจอมีเรื่องให้ขุ่นเคืองกัน แต่เดี๋ยวได้เจอกันบ่อยๆ ความขุ่นเคืองนั้นก็จะค่อยๆ คลายลง
“จะยึดให้หมดเลย”
“ไม่ต้องยึดหรอก เป็นเมียเมื่อไรจะยกให้หมดเลย เป็นเลยปะล่ะ” ปลีหยอกเย้าหวังผล
“ทำไมเป็นคนแบบนี้นะ วกเข้าเรื่องนี้ตลอด”
“มันเป็นความตั้งใจอันแน่วแน่เมื่อกลับถึงไทยต้องได้เมีย”
“โอ๊ยไม่คุยด้วยแล้ว” ทับทิมเดินหนีแฟนหนุ่ม ปลีรีบตามไปกอดคอ แล้วเดินเข้า
