“คุงย่าของหนู” ทิวาเข้ามากอดขาคนเป็นย่า
“ทิวา ตื่นแล้วเหรอลูก” เช้านี้ของจอมสดใสกว่าทุกวัน เพราะมีเสียงออดอ้อนของเด็กหญิงตัวน้อย
“หนูตื่งแย้วค่ะ ยดไย” จอมอุ้มหลานสาวขึ้นมาหอมแก้มอย่างชุ่มชื่นหัวใจ ทิวาก็หอมแก้มคนเป็นย่าตอบ ก่อนจะชี้ไปยังรถกระบะตู้ทึบที่กำลังขับถอยเข้ามา
“รถมาส่งของให้ทิวาค่ะ”
“ของหนูหยอคะ หนูไม่ฉั่งเยยนะ” เด็กน้อยทำหน้างง เพราะตนไม่ได้สั่งอะไรเลย
“ทวดเดลกับทวดเอวาซื้อของให้ทิวาค่ะ”
“ชื้อไยหยอคะ” ทิวาอยากรู้ว่าทวดทั้งสองซื้ออะไรให้ตน
“เราเข้าไปดูกันค่ะ”
“สวัสดีครับ” คนขับรถส่งของกับผู้ติดตามลงมาจากรถ ยกมือไหว้ทักทายจอมในฐานะนายหญิงของไร่จันทรัช เพราะตอนนี้ไร่กับฟาร์มอยู่ในความดูแลของศิราร้อยเปอร์เซ็นต์เลยก็ว่าได้
“ของเต็มรถเลยค่ะ” เมื่อประตูท้ายรถเปิดออกก็เห็นของมากมายเต็มตู้
“คุงทวดของหนูชื้อเยอะจัง” ดวงตากลมเบิกกว้าง ชะเง้อมองด้วยความตื่นเต้น อยากรู้ว่าของม
