วันนี้ผมพาลูกตาลมากินข้าวกับที่บ้าน ผมโทรบอกไว้ว่าจะเข้าถึง11โมง ตอนแรกว่าจะมาช่วงเย็นแต่แม่บอกว่าพ่อจะไปต่างประเทศช่วงค่ำ ท่านเลยบอกให้ผมมาช่วงเที่ยงแทน
"ทำไมตื่นเต้นเหรอ"
ผมจอดรถเสร็จหันมามองหน้าเมีย บอกเลยสงสารมากครับ เม็ดเหงื่อผุดตามกรอบหน้าทั้งที่ผมเปิดแอร์เย็นฉ่ำ
"อืม ตาลกลัวท่านไม่ชอบตาล"
ผมยื่นมือไปลูบหน้าเธอเบาๆ ก่อนก้มจูบบนหน้าผากเพื่อให้กำลังใจ
"แม่ภีมใจดี ท่านต้องชอบตาล"
ลูกตาลพยักหน้า ผมให้เธอนั่งผ่อนคลายแปบนึงก่อนแล้วพากันลงจากรถเดินเข้าไปทักทายพ่อกับแม่ที่รออยู่แล้ว
"สวัสดีค่ะ"
"อ้าว มากันแล้วเหรอ แม่ให้แม่บ้านจัดโต๊ะไว้น่าจะเสร็จแล้ว ไปคุยกันที่โต๊ะอาหารเลยดีกว่า ไปลูกไป"
แม่เดินมาจับมือลูกตาลก่อนพาไปที่ห้องอาหาร เมื่อนั่งลงลูกตาลก็ยกมือไหว้พ่อกับแม่อีกครั้ง
"สวัสดีจ๊ะ หนูตาล"
ส่วนเพียงท่านเพียงพยักหน้า ปกติครับท่านเป็นคนไม่คุยพูดอยู่แล้ว แต่ผมรู้ว่าท่านไม่ได้รั
