ฉันมาถึงหอก่อนเขา เลยยืนรอที่หน้าหอ ตอนเที่ยงๆแบบนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ แต่ฉันก็ยังทำตัวลับๆล่อๆ เพราะกลัวใครจะเห็น ก็เขานะเป็นหนุ่มฮอตที่ใครๆก็รู้จัก
"เก็บเสื้อผ้าไปใส่รถฉันด้วยนะ เธอต้องไปนอนคอนโดฉัน"
"ทุกวันเลยเหรอ เราอยากกลับมานอนหอบ้าง"
ฉันมองดูถุงอาหารที่เขาซื้อมา เป็นสปาเก็ตตี้สองกล่องกับสเต๊กอีกสองกล่อง
"ซื้อมาทำไมเยอะแยะ"
"เธอกินอะไร ที่เหลือฉันกินเองต้องเพิ่มพลังหน่อย"
เขายักคิ้วใส่ฉัน คำพูดกำกวมนั่นก็ด้วยทำเอาฉันหน้าร้อนผ่าวไปหมด เลยแก้เก้อด้วยการไปหยิบจานกับช้อนมาแทน
"เราเอาสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าล่ะกัน"
เขาพยักหน้าก่อนส่งให้เธอเทใส่จาน ฉันตักกินไปได้ไม่กี่คำ แต่เขากินหมดไปแล้วหนึ่งกล่อง ดูว่าน่าจะกินจุมาก
ฉันลุกไปหยิบน้ำจากตู้เย็นเทใส่แก้วมาส่งให้เขา หอพักฉันไม่มีห้องครัว ไม่มีห้องนอนแยก ตรงที่เรานั่งกินข้าวกันอยู่เป็นโต๊ะญี่ปุ่นตัวเล็กที่ฉันกางไว้กินข้าว อยู่ติดกับระเบ
