สายตาหลายคู่มองอย่างแปลกใจที่เห็นวายุเข้ามาในโรงพยาบาลในวันเสาร์เช่นนี้
ปกติแล้วชายหนุ่มแทบจะไม่เข้ามาที่นี่ด้วยซ้ำไปนอกจากจะมีประชุมกับผู้บริหารหรือมาเยี่ยมพี่ชาย แต่หลังจากนายแพทย์ตะวันเสียชีวิตวายุก็ยังไม่มาที่นี่อีกเลย หลายคนอยากรู้ว่าเขามาทำไมในวันหยุดเช่นนี้ แต่ไม่มีใครกล้าถาม
วายุกดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นผู้บริหาร แล้วตรงไปยังห้องทำงาน เปิดคอมพิวเตอร์ พอหน้าจอปรากฏกรอบสี่เหลี่ยมเขาก็ใส่รหัสที่มีเฉพาะผู้บริหารระดับสูงไม่กี่คนที่จะเข้าถึงได้ จากนั้นกรอกชื่อและนามสกุลลงไปเพียงไม่ถึงนาทีข้อมูลที่ได้ก็แสดงบนจอภาพ
เมื่อได้เลขที่เวชระเบียนแล้วเขาก็รีบเดินไปยังห้องเวชระเบียนที่อยู่อีกขั้น
“คุณวายุ” เจ้าหน้าที่เวชระเบียนตกใจที่เห็นเขาลงมาถึงที่นี่
“ทำงานกันต่อเถอะ ไม่ต้องสนใจผม”
“คุณวายุอยากได้อะไรหรือเปล่าให้ผมช่วยหานะครับ”
“ไม่เป็นไร ผมแค่อยากได้เวชระเบียนคนรู้จักเท่านั้น”
วายุเดินตามห
