พลอยนาราเหนื่อยจนแทบหมดแรงเหงื่อผุดเต็มร่าง แต่เธอก็อยากรู้เหลือเกินว่าที่ผ่านมานั้นเขาพอใจกับมันหรือเปล่า
“คุณวินคะ ฉันอยากรู้ว่าถูกใจคุณไหม”
“อืม” เขาอยากบอกว่าเธอทำเขาแทบจะคลั่งแต่ก็อยากไว้เชิงชาย
“แล้วคุณจะจ่ายส่วนที่เหลือใช่ไหม”
“ไม่ต้องกลัว ยังไงผมก็ต้องจ่ายอยู่แล้ว”
“ฉันขอบคุณนะคะ”
“ทำไมแม่แทนตัวเองว่านาราเหมือนเมื่อกี้”
“คือตอนนั้นมัน”
“มันทำไม”
พลอยนาราไม่กล้าบอกว่าตอนนั้นเธอกำลังมีความสุขอย่างที่สุด
“ผมว่าน่ารักดี”
“ค่ะ”
“เอาล่ะ ผมอยากรู้เรื่องคุณ เรื่องลูก”
“น้องพราวเป็นลูกของนาราจริงนะคะ”
“ผมไม่ได้โง่ขนาดไม่รู้นะว่าคุณไม่เคยผ่านมือชาย”
“บอกมาตามตรงว่าเด็กคนนั้นลูกใคร”
“มันสำคัญกับคุณมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“ก็ไม่ขนาดนั้น แต่ผมกลัวว่าคุณจะไปเอาลูกคนอื่นมาเลี้ยง”
“ลูกนาราจริงๆ นะคะ ถ้าคุณไม่เชื่อจะดูรูปตอนนาราท้องไหมล่ะคะ”
พลอยนาราขยับตัวจะลุกไปหยิบโทรศัพท์ให้เข
