ความเป็นพิชญ์ชาพร
"น้องพิชญ์เอารถมาหรือเปล่า ให้พี่ไปส่งไหมครับ" ปรเมศวร์ถามขึ้นหลังจากที่ทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว เหลือแค่นั่งดื่มอีกนิดก็จะหมดเบียร์ขวดสุดท้าย
"ขอบคุณนะคะ แต่พิชญ์ขับรถมาค่ะ" หญิงสาวบอกพร้อมกับส่งยิ้มให้ก่อนจะยื่นแก้วออกไปตรงหน้า ปรเมศวร์ยกแก้วของตัวเองขึ้นมาชน พิชญ์ชาพรจึงพูดต่อ "หมดแก้วนะคะ"
"หมดแก้วอีกแล้วเหรอครับ" ปรเมศวร์ถามอย่างทึ่งๆ ตอนแรกสั่งเบียร์มาแค่สองขวด แล้วก็สั่งเพิ่มมาเรื่อยๆ จนกระทั่งตอนนี้มีขวดเปล่าอยู่บนโต๊ะมากถึงหกขวดด้วยกัน "น้องพิชญ์ดื่มเก่งเหมือนกันนะครับเนี่ย" เขาแกล้งแหย่แบบทีเล่นทีจริง
"นี่ยังน้อยไปนะคะ ปกติดื่มกับเพื่อน พิชญ์ดื่มเยอะกว่านี้อีกค่ะ" เธอบอกพลางหัวเราะอย่างไม่ถ่อมตัว แต่ที่เธอพูดมาก็ถูกทุกอย่าง ไม่ได้พูดเกินความจริงเลยแม้แต่นิดเดียว "เบียร์ใกล้จะหมดแล้ว พิชญ์สั่งเพิ่มอีกนะคะ"
"พี่ว่าพอแล้วดีกว่านะครับ" ปรเมศวร์รีบบอกก่อนที่หญิ
