“เชิญท่านแม่ทัพอู๋ ท่านแม่ทัพหวง”
จิงจวินยกมือเชื้อเชิญให้ทุกคนนั่งลง
“แม้ดินแดนของพวกเราจะมีชายแดนติดกันทว่าไม่เคยโอกาสได้ร่วมผูกสัมพันธ์กัน ครั้งนี้ถือว่าเป็นเกียวติของข้าอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับพวกท่าน”
อู๋โหย่วอี้รับจอกชาจากนางกำนัลแล้วยกจอกชาดื่มคารวะพวกเขาทั้งสอง
“เช่นกัน” หวงซีซวนเอ่ยพูดน้ำเสียงเรียบ พร้อมยกจอกชาขึ้นดื่มเขาไม่ใช่นักเจรจาเท่าไรนัก
จิงจวินเองก็ปฏิบัติไม่ต่างกันหลังจากทำความเคารพกันเรียบร้อย เขาก็เอ่ยขึ้น
“เมื่อเดือนก่อนระเบิดขึ้นตรงกำแพงทำให้เราสูญเสียทหารไปจำนวนหนึ่งและแม่ทัพกัวเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส โชคดีที่ได้สามารถรักษาชีวิตเอาไว้ได้”
จิงจวินพูดขึ้นเพราะคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะมีข้อมูลนี้อยู่แล้ว
“ข้าเองที่ได้เดินทางมาที่นี่ เหตุผลก็เพื่อมาหาความกระจ่างในเรื่องดังกล่าวเช่นกัน”
หวงซีซวนไม่ใช่คนชอบจิบชาพูดคุยกับบุรุษ แม้อยากจะย้ายตนเ
