EP:10 ผู้ชายคนใหม่
1337 คำ
แกร๊ง!~
"พี่น้ำผึ้ง!"
"อะไร เสียงดังเชียว"
"พี่ไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม?"
"เป็นอะไรตรงไหนนายพูดอะไรของนายเนี่ย" มาถึงได้ออสตินก็สาดคำถามใส่ฉันรัวๆ จนฉันไม่รู้ว่าจะตอบคำถามไหนก่อนดี
"ตะกี้ที่ผมเลี้ยวรถเข้ามาผมเจอคนที่มาหาพี่ที่ทะเลวันนั้นด้วย เขามาหาพี่ใช่ไหมแล้วเขาไม่ได้ทำอะไรพี่ใช่ไหม?"
"ไม่ ฉันไม่ได้ให้เขาเข้าบ้าน ยืนคุยกันอยู่ตรงหน้ารั้วแล้วเขาก็กลับไป"
"เฮ้อ โล่งใจไป"
"นี่นายกลัวอะไรของนายเนี่ย?"
"ผมกลัวว่าเขาจะมาทำอะไรพี่น่ะ"
"ผู้ชายคนนั้นฉันรู้จักดี เขาขี้ขลาดจะตาย ไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก"
"แต่คนแบบนี้พี่ก็อย่าไปประมาทนะครับ"
"เออน่า มันไม่มีอะไรหรอกนายไม่ต้องกังวล"
"ผมเป็นห่วงพี่จังเลย ตอนกลางวันพี่ก็อยู่บ้านคนเดียวอีก" ออสตินบ่นพึมพำขณะที่เขากำลังจัดอาหารใส่จานมาวางไว้บนโต๊ะกินข้าว
เด็กนี่ดูใสซื่อจะตายไปไม่เห็นจะเป็นคนเห็นแก่เงินหรือเข้ามาเพื่อหลอกเอาเงินฉันตรงไหนเลย
ฉันรู้ว่าอดีตสามีของฉันเขาพยายามพูดเพื่อให้ฉันมองออสตินในแบบที่ไม่ดี แต่ฉันก็พอจะรู้จักหมอนี่พอสมควรมันถึงทำให้ฉันรู้ว่าสิ่งที่อดีตสามีพูดมันก็แค่คำพูดที่หวังจะให้ฉันหวาดระแวงในตัวของออสตินก็เท่านั้น
ถึงเขาจะเข้ามาเพื่อหลอกเอาเงินฉัน คนอย่างฉันก็ไม่มีอะไรให้หรอก
"พี่ครับ ไปอยู่กับผมไหม"
"พูดอะไรของนาย?"
"ก็ผมเป็นห่วงพี่นี่นา อย่างน้อยถ้าพี่ไปอยู่กับผมกลางวันก็ไม่ต้องกลัวว่าใครจะเข้ามาไง ผมจะสบายใจกว่าถ้าพี่จะไปอยู่ที่นั่น"
"นายจะห่วงฉันเกินไปหรือเปล่าฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ"
"ก็เพราะห่วงพี่เกินไปนี่แหละครับผมถึงอยากให้พี่ไปอยู่กับผม"
"ฉันกับนายไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยจะไปอยู่ด้วยกันได้ยังไง อีกอย่างถ้ามีคนเห็นฉันขนข้าวของไปอยู่กับนายเขาจะมองยังไง เขาคงได้พากันมองว่าฉันเป็นพวกวัวแก่กินหญ้าอ่อน"
"ไม่มีใครมองพี่แบบนั้นหรอกครับ คอนโดของผมไม่มีคนพลุกพล่านและก็ไม่มีใครสนใจเรื่องพวกนี้หรอกครับ"
"...." ตื้อจริงๆ เลยเด็กคนนี้ ฉันรู้จักกับหมอนี่ได้ไม่เท่าไหร่เองจะให้หอบเสื้อผ้าขนข้าวของไปอยู่กับเขาแล้วมันได้ที่ไหน ถึงเราจะมีอะไรกันแล้วแต่ฉันก็ไม่ใช่พวกผู้หญิงที่จะหอบเสื้อผ้าไปอยู่กับผู้ชายที่รู้จักกันยังไม่ถึงปี
"ถ้างั้นเราก็เป็นแฟนกันสิครับ ยังไงเราสองคนก็ไม่ได้มีใครอยู่แล้วนี่นา"
"แฟน?"
"ครับแฟน ถ้าพี่ตกลงเป็นแฟนกับผมพี่ก็ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมองพี่ไม่ดีเพราะพี่ย้ายไปอยู่กับแฟนของพี่ไง"
"แล้วฉันจะได้อะไร ถ้าฉันย้ายไปอยู่กับนาย?"
"ทุกอย่างที่พี่อยากได้ผมจะพยายามหามาให้ครับ"
"จะอวดรวยว่างั้นเหอะ?"
"เปล่าครับ ผมแค่มองในมุมมองของผู้ชายคนนึงที่รักคนรักของตัวเองมาก ไม่ว่าคนรักอยากได้อะไรขอแค่มันไม่มากเกินไปผมก็จะพยายามหามาให้ได้ครับ"
"นายนี่หวานจนฉันขนลุกเลยนะ"
"กินข้าวกันดีกว่าครับ เรื่องนี้เดี๋ยวค่อยตัดสินใจอีกที ถ้าพี่จะไปจริงๆ ก็เก็บข้าวของแล้วไปพร้อมกับผมคืนนี้เลย"
"....." ดูเหมือนว่าออสตินจะไม่ได้พูดเล่นๆ นะเนี่ย ถึงขั้นให้ฉันเก็บเสื้อผ้าแล้วย้ายไปพร้อมกับเขาในคืนนี้เลย
อันที่จริงบ้านหลังนี้มันก็เก่าจนฉันเคยคิดว่าฉันจะจ้างคนมารื้อบ้านทิ้งแล้วขายเป็นที่ดินเปล่าเพราะแถวนี้คนย้ายออกไปแทบจะหมดแล้ว และก็มีนายทุนเริ่มเข้ามาติดต่อขอซื้อที่เพื่อที่จะเอาไปสร้างโรงงานอีกที ฉันเองก็คิดว่าในอนาคตคงอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้เพราะหากแถวนี้ถูกสร้างเป็นโรงงานก็คงเกิดเสียงดังจนอยู่ไม่ได้นั่นแหละ
"ออสติน..."
"ครับ?"
"ผู้ชายคนนั้นที่เข้ามาหาเขาเป็นอดีตสามีของฉันเอง"
"อ๋อครับ"
"นายยังจำได้ใช่ไหมที่ฉันเคยบอกว่าฉันเคยโดนคนรักหักหลังไปมีชู้"
"จำได้ครับ"
"ฉันเกลียดเขาฉันไม่อยากเจอหน้ากับเขา วันนี้ที่เขามาหาฉันเราก็ทะเลาะกันอยู่ยกใหญ่เหมือนกัน ถ้าเขามาหาเรื่องนายฉันขอร้องได้ไหมว่าอย่าไปมีเรื่องกับเขาฉันไม่อยากให้หน้าที่การงานของนายมันได้รับผลกระทบไปด้วย"
"เขาจะมาหาเรื่องผมทำไมล่ะครับ?"
"ก็ฉันบอกกับเขาไปว่านายเป็นผู้ชายคนใหม่ของฉัน เขาก็เลยดูไม่ค่อยชอบนายสักเท่าไหร่น่ะ ฉันกลัวว่าเขาจะมาหาเรื่องนาย กลัวว่านายจะต้องเดือดร้อนเพราะฉัน"
"มันไม่มีอะไรหรอกครับพี่ไม่ต้องกังวลไปหรอก ถ้าเขาจะมาหาเรื่องจริงๆ ยังไงผมก็รับมือได้"
"ฉันรู้จักนิสัยของเขา เขาเป็นพวกชอบหาเรื่องและกัดไม่ปล่อย ยิ่งถ้าได้จนตรอกเมื่อไหร่เขาจะงัดวิธีมาทำลายไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม"
"แต่เท่าที่ฟังดู การที่เขาพยายามทำร้ายคนอื่นผมคิดว่าสิ่งนั้นมันจะสะท้อนกลับไปหาตัวเขามากกว่านะครับ เหมือนกับคนที่พยายามจุดไฟเผาคนอื่นแต่ไฟมันดันไหม้เผาตัวเอง"
"อืม ยังไงนายก็ดูแลตัวเองด้วยก็แล้วกัน ฉันไม่อยากให้นายต้องมาเดือดร้อนเพราะฉัน"
"ครับ ขอบคุณนะครับพี่ที่เป็นห่วงผม"
"....." ออสตินมองฉันแล้วยิ้ม ให้ตายสิทำไมฉันต้องมาเป็นห่วงเด็กนี่ด้วยล่ะ แต่เท่าที่ดูเขาน่าจะทำงานมีหน้าที่การงานตำแหน่งสูงไม่ต่างอะไรจากอดีตสามีของฉัน ฉันแค่ไม่อยากให้เขาต้องมาเดือดร้อนหรือได้รับผลกระทบเพียงเพราะฉันเป็นต้นเหตุ
ฉันแค่ไม่อยากรู้สึกผิดก็เท่านั้นเอง
...........
"ผมดีใจที่ได้มาเจอพี่ได้รู้จักกับพี่"
"นายทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่า?"
"ไม่ครับ ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยยุ่งกับใคร"
"เหรอ?"
"ตั้งแต่เด็กจนโตผมอยู่ในกรอบที่พ่อกับแม่สร้างให้มาโดยตลอด ผมไม่เคยออกนอกกรอบไปเลย ทั้งตั้งใจเรียนและไม่ทำตัวเถลไถล แต่ยังดีที่พ่อกับแม่ไม่ได้บังคับผมเรื่องสาขาที่ผมอยากเรียน และก็ไม่ได้ซีเรียสหากผมเรียนได้เกรดเฉลี่ยต่ำลง"
"เหรอ ดีจังเลยนะ"
"แล้วพี่ล่ะ"
"จบ ม.6 ฉันก็เข้ามาอยู่ในกรุงเทพทำงานไปด้วยส่งตัวเองเรียนไปด้วย กว่าจะเรียนจบได้ก็เหนื่อยสายตัวแทบขาด"
"แต่แบบนั้นก็ดีนะครับ มันเหมือนเราได้ใช้ชีวิตในโลกกว้างไปด้วยเลย"
"อืม..."
"ผมชอบพี่เพราะพี่ทำให้ผมได้เห็นโลกกว้างที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน"
"....."
"โลกกว้างในแบบที่ผมไม่เคยเจอนะ"
"แบบไหนของนาย?"
"ผมไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนไหนไง จนได้มาเจอกับพี่ และพี่ก็เป็นคนเปิดโลกให้ผมเลย"
"....."
"รักพี่นะ"
"อื้อ ไม่ต้องมาหวานเลยเด็กบ้า!"
- ผู้เขียน
