"ครีม พี่ถอดเสื้อเรานะ" ริมฝีปากเอ่ยชิดร่องอกขาว ปลายจมูกดอมดมไปทั่วบริเวณนั้น แต่เขาก็ยิ่งคงคิดว่ามันยังไม่พอเพียงแค่การสูดดมเธอเพียงเนินเนื้อที่ล้นปรี่ออกมา
"อืม.." ไม่รู้ว่าเสียงที่คนตัวเล็กเปล่งออกมาจะเป็นเสียงการตอบตกลง หรือเป็นแค่เสียงคราง แต่ในตอนนี้เขาจะถือว่าเธอตอบตกลงในคำพูดของเขาก็แล้วกัน
ฝ่ามือหนาเลื่อนเข้าหาสาบเสื้อตัวบางของเธอที่ร่นขึ้นมายังเอวคอด ก่อนจะถลกมันขึ้นจนหลุดออกจากร่างของเธออย่างง่ายดาย เขาเคยเห็นร่างกายของเธอในคืนนั้นแล้ว แต่ก็อดที่จะชื่นชมความขาวผ่องของเธอไม่ได้จริงๆ เธอขาวมาก อมชมพูไปทุกสัดส่วน อีกทั้งยังตัวเล็กกว่าเขาเกือบเท่าตัว
"ยังร้อนอีกไหมหืม?" ร่างกำยำเอ่ยถามพร้อมกับถูไถจมูกลงบนซอกคอเธออย่างแผ่วเบา ในตอนนี้คนตัวเล็กมีชุดชั้นในตัวจิ๋วกับกางเกงขาสั้นที่ปกปิดส่วนสงวนของร่างกายเท่านั้น
"ระ ร้อน พี่.. เราขอดื่มน้ำก่อนได้ไหม..." ฝ่ามือเล็กดันตัวเขาออกเล็กน้อย เมื่อเอื้อนเอ่ยสิ่งที่ต้องการออกไป
ในตอนนี้เธอกระหายน้ำมาก ลำคอมันฝืดจนแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลงคอ ลมหายใจเข้าออกอย่างถี่รัวไปหมด
"ให้พี่เอาน้ำให้ไหมหืม?" เขาเอ่ยพลางผละตัวออกจากคนตัวเล็ก เพราะดูจากสีหน้าคนตัวเล็กคงหิวน้ำอย่างที่พูดไว้ ก่อนหน้านี้เธอก็บ่นว่าหิวน้ำแต่ก็ชิงหลับไปเสียก่อน
"อืม ขอน้ำเย็นๆ เลยนะ" เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงมองตามเขา สายตาคู่สวยยังคงหยาดเยิ้มในขณะที่ทอดสายตามองร่างแกร่งที่กำลังเดินไปยังโซนห้องครัว
แล้วไม่รู้เพราะว่าหิวน้ำเกินไป หรือต้องการเขามากเกินไปกันแน่ เธอถึงได้เดินตามหลังเขาจวบจนร่างแกร่งที่ไม่ได้รู้ตัวแม้แต่นิดเดียวว่าเธอได้เดินตามหลังกันมาติดๆ เขาหันลำตัวกลับเมื่อเห็นเงาสะท้อนมาจากทางด้านหลังและไม่ทันได้เอ่ยถามอะไรออกไป คนตัวเล็กกลับจู่โจมเขาในทันที
"ครีม..." เขาเรียกชื่อเธอได้เพียงเท่านั้นเพราะวินาทีต่อมา ริมฝีปากเขาโดนทาบทับจากคนตัวเล็กที่คว้าต้นคอของเขาให้โน้มต่ำ แล้วแนบริมฝีปากเข้าหาอย่างเร่าร้อน
ปลายลิ้นเล็กไล่ต้อนปลายลิ้นเขาอย่างโหยหา ดูดดึงจนเขาแทบจะตั้งตัวไม่ติด นี่มันเหมือนคืนวันนั้นไม่มีผิดที่คนตัวเล็กเอาแต่รุกเขาไม่เลิก และตอนนี้ก็เช่นเดียวกัน
"อืม~" คนตัวเล็กครางในลำคอเมื่อร่างแกร่งจูบตอบ จากที่เธอพยายามจะรุกเขาก่อนหน้านี้ แต่ในตอนนี้กลับแปลเปลี่ยนเป็นผู้ตามในเสี้ยววินาทีที่เขาพลิกปลายลิ้นเข้าหาโพรงปากของเธอ
ทั้งคู่ดูดดึงเรียวปากกันอย่างดูดดื่ม ร่างกายเล็กบดเบียดไปตามอกแกร่งของเขา ความร้อนรุ่มถาโถบเข้าหาอารมณ์ความกระหายก็ยิ่งทวีคูณจนยากที่จะถอนตัว
ฝ่ามือแกร่งลูบไล้ไปตามผิวกายร้อนของคนตัวเล็ก บีบขยำอย่างเบามือสลับกับบีบเคล้นอย่างรุนแรง เสียงครางอื้ออึงดังขึ้นในลำคอ จวบจนคนตัวเล็กเริ่มหายใจติดขัดเนื่องจากจูบที่แสนยาวนานของเขา
ลมหายใจของเธอสูดเข้าออกอย่างถี่รัวเมื่อเขาผละจูบออก ผิวแก้มเธอร้อนรุ่มขึ้นเมื่อริมฝีปากเขาคลอเคลียอยู่ตรงส่วนนั้น ก่อนที่เขาจะเลื่อนไปกระซิบชิดใบหูของเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
"ไหนบอกหิวน้ำหืม?" คำเอื้อนเอ่ยนั้นไม่ได้ทำให้คนตัวเล็กถอดใจที่จะเบี่ยงเบนความสนใจไปยังน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะทานข้าว แต่ความสนใจทั้งหมดของเธอมันกลับอยู่ที่เขาแทบทั้งสิ้น
คนตัวเล็กดันร่างแกร่งไปข้างหลังจนกระทั่งสะโพกเขาติดกับขอบโต๊ะและนั่งลงบนนั้น ร่างแบบบางเข้าชิดตัวเขาต่อจากนั้น ดวงตาหยาดเยิ้มทอดมองใบหน้าหล่อก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปกระซิบข้างใบหูเขาด้วยน้ำเสียงกระเส่า "เราอยากกินน้ำของพี่.."
ร่างกำยำเหมือนจะเสียการควบคุมไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะกล้าเอ่ยคำพูดนั้นออกมา ความมัวเมามันทำให้คนคนหนึ่งเปลี่ยนไปจริงๆ
โดยเฉพาะกับเธอที่ใจกล้ามากขึ้น...
ร่างกำยำไม่ได้เอ่ยปฏิเสธหรือตอบรับคำพูดของเธอ ในเมื่อเธออยากลองเขาก็จะให้เธอทำตามใจตัวเอง
พายุเงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในยามที่ริมฝีปากเล็กกดจูบอยู่บริเวณซอกคอของเขา ปลายลิ้นเล็กตวัดขึ้นลงไปตามเส้นเลือดที่ปูดโปนออกมา
เธอปาดปลายลิ้นไปทั่วส่วนบนเขา หน้าอกแกร่งเพื่อมไหวอย่างรุนแรง เมื่อปลายลิ้นนั้นตวัดไปตามตุ่มไตที่แข็งอยู่ตรงอกของเขาจนเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำลายสีใส ลมหายใจเขาเข้าออกอย่างถี่รัว ปกติเขาเคยแต่รุกผู้หญิง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยรุกเขามาก่อน... เธอเป็นคนแรกที่ทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเองมากขนาดนี้
ความตื่นเต้นทำเขาร้อนรุ่มไปกับคนตัวเล็กที่ในตอนนี้เธอร้อนยิ่งกว่าเหล็กที่โดนหลอม
"ครีมครับ..." เขาเอ่ยเรียกคนตัวเล็กเสียงกระเส่าเมื่อริมฝีปากของเธอไล้ต่ำลงไปตามหน้าท้องแกร่งที่ประกอบด้วยซิคแพ็ค ปลายลิ้นแลบเลียไปตามไรขนอ่อนที่ขึ้นอยู่ตามหน้าท้องแกร่งและหายลับลงไปในกางเกงของเขา ตรงส่วนนั้นนูนเด่นกว่าครั้งไหนๆ
ฝ่ามือเล็กลูบไล้ความแข็งขืนผ่านกางเกงวอร์มนั้น เรียกเสียงครางในลำคอจากเขาได้เป็นอย่างดี ยิ่งเธอสัมผัสกายแกร่งตรงส่วนนั้นก็ยิ่งขยายใหญ่จนปวดหนึบไปหมด
เหมือนคนตัวเล็กกำลังหยอกล้อกับความแข็งแกร่งของเขาในเวลานี้
"ของพี่แข็งมาก..." คนตัวเล็กเอ่ยพึมพำเสียงแผ่ว ฝ่ามือเล็กนั้นบีบขยำไปตามท่อนลำที่ซุกซ่อนอยู่ภายในอาภรณ์ที่เขาสวม
"อืม~ ครีมพี่จะไม่ไหวเอานะ"