บทที่ 8 บดเคล้า 2
1009 คำ
"อื้อ~ ร้อนจัง.." เสียงครางพึมพำดังมาจากภายในห้อง พายุรีบขยี้ก้นบุหรี่ที่สูบยังไม่หมดมวนลงกระถางต้นไม้ แล้วรีบกลับเข้าห้องอีกครั้ง
ร่างกำยำทอดสายตามองคนตัวเล็กที่นอนดิ้นเร่าอยู่บนเตียง เสื้อสายเดี่ยวหลุดออกจากไหล่เรียวบางจนมองเห็นไปถึงเนินเนื้ออวบอิ่มที่ล้นทะลักออกมา
'ขี้ยั่ว' คือคำนิยามของเธอจริงๆ ถึงแม้เธอจะไม่ได้ตั้งใจยั่ว แต่ร่างกายที่แสนเย้ายวนของเธอก็ทำอารมณ์เขาที่เพิ่งสงบกลับมาคุกรุ่นอีกจนได้
ร่างแกร่งย่างกรายขึ้นบนเตียงอย่างเชื่องช้า เพียงไม่กี่วินาทีต่อจากนั้นร่างสูงโปร่งก็เข้าประชิดตัวเธอ สองแขนแกร่งคร่อมอยู่ระหว่างร่างระหง ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะก้มลงกระซิบชิดใบหูขาวสะอาดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
"ครีม ร้อนเหรอ" ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาปัดเป่าเธออย่างจงใจ จนร่างแบบบางส่งเสียงครางในลำคอ
"อืม" ฝ่ามือเล็กปัดป่ายไปทั่วอย่างรำคาญ แต่เพียงครู่เดียวก็นิ่งไปอีกครั้ง
"ให้พี่ช่วยไหม" เขาเอ่ยถามคนตัวเล็กอีกครั้ง จมูกดอมดมไปทั่วซอกคอหอมกรุ่นอย่างเหม่อลอย
กลิ่นของเธอเหมือนสารเสพติดที่เมื่อได้สูดดมครั้งแรกก็อดจะสูดดมต่อโดยไม่รู้สึกเบื่อไม่ได้
"อืม" คนตัวเล็กพยักหน้าพร้อมกับส่งเสียงครางในลำคอ เธอร้อนรุ่มมากอยากได้สิ่งที่ระบายความร้อนออกจากตัว
เธอทรมานเมาทีไรอารมณ์ความต้องการก็ยิ่งพุ่งสูงขึ้น ความต้องการของเธอเหมือนจะสูงกว่าคนปกติทั่วไปยิ่งได้แอลกอฮอล์เป็นตัวเร่งก็ยิ่งแล้วใหญ่ อยากข่มให้ตัวเองหลับแต่นั่นก็ยังคงได้ยินเสียงนุ่มทุ้มของเขาเรียกเธอให้ตื่นจากความฝัน
"ครีมครับตื่นก่อน.." ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งลูบไล้ผิวแก้มนิ่มของเธอแผ่วเบา ปลุกให้คนตัวเล็กได้ตื่นจากการหลับใหล ค่อยๆ ปรือตามองเขาอย่างช้าๆ
"อืม พี่~ ครีมร้อนจัง" ใบหน้าสวยออดอ้อนเขาโดยการซุกไซ้แก้มขาวเข้ากับฝ่ามือเย็นชืดของเขา ตัวเขาเย็นชืดจากการยืนตากลมอยู่ตรงระเบียงครู่ใหญ่ ยิ่งทำให้คนตัวเล็กบดกายเข้าหาความเย็นนั้น
"มองพี่" เขาจับคางเรียวของเธอให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยถามคนตัวเล็ก ออกไป "เราเต็มใจไหมหืม?"
"..." คนตัวเล็กสบตาเขานิ่ง อาการเบลอยังคงอยู่ แต่เหมือนจะสร่างเมาแล้วนิดหน่อย เธอร้อนในร่างกายมากเหมือนมันกำลังจะปะทุออกมาได้ทุกเมื่อ
"ถ้าเราไม่พูดว่าเต็มใจพี่ก็จะไม่กล้าทำนะ" ใบหน้าเขาอยู่เหนือร่างของเธอไปไม่กี่คืบเท่านั้น ร่างกำยำคร่อมกายเล็กทำท่าทางคล้ายเสือที่กำลังตะครุบเหยื่อ
"พี่จะทำอะไร.." คนตัวเล็กเอ่ยถามเขาเสียงแผ่ว แต่เนื้อกายเย็นๆ ของคนพี่ก็ทำเธอคิดอะไรไม่ออกนอกจากเรียวแขนที่เริ่มไขว่คว้าต้นคอของเขาเอาไว้ เพื่อรั้งร่างแกร่งให้แนบชิดลงมา "พี่ช่วยเราหน่อย.."
พายุโน้มตัวเข้าไปใกล้ร่างนุ่มนิ่มแต่ก็ยังคงรักษาระยะห่างไม่ให้สองร่างแตะสัมผัสกัน ก่อนจะเอ่ยถามคนตัวเล็กอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
"ให้พี่ช่วยอะไรหืม?"
ใบหน้าสวยหยาดเยิ้ม ริมฝีปากแลบเลียอย่างเย้ายวนอารมณ์กันในที ลมหายใจของคนตัวเล็กสูดเข้าและออกอย่างถี่รัว เหมือนกำลังจะระบายอารมณ์บางอย่างออกจากร่างกาย
"ช่วยเอาความร้อนออกไปหน่อย.." คนตัวเล็กเอ่ยบอกเขาด้วยเสียงกระเส่า ฝ่ามือที่คล้องอยู่บนต้นคอเขาเผลอจิกผิวส่วนนั้นของเขาอย่างต้องการระบายความอึดอัดที่สุมอก
ร่างกำยำผลิยิ้มก่อนจะเอ่ยตอบคนขี้ยั่วว่า "ได้"
สิ้นสุดคำนั้นริมฝีปากเย็นชืดก็เลื่อนลงต่ำประกบเข้ากับริมฝีปากอุ่นร้อนรสไวน์ เสียงครางอย่างพึงพอใจของครีมดังขึ้นในลำคอ พร้อมกับเนื้ออวบอิ่มที่บดเข้าหาร่างแกร่งของคนพี่
ปลายลิ้นอุ่นร้อนตวัดไล่เลียในโพรงปากของเธอควานหารสชาติหวานของแอลกอฮอล์ที่ติดอยู่ตรงปลายลิ้น เสียงหยาดน้ำลายที่บดเคล้าของทั้งคู่ดังขึ้นในความเงียบงัน
ครีมจูบตอบเขาอย่างไม่เป็นงานมากนักแต่นั่นก็ยิ่งทำให้อารมณ์ในกายเขาลุกโชนขึ้น เธอมันร้ายเดียงสา ทั้งเย้ายวน ทั้งขี้ยั่วจนเกินต้าน
"อื้อ~" คนตัวเล็กครางเสียงแผ่วเมื่อเขาผละจูบออกไปอย่างอ้อยอิ่ง ปลายจมูกโด่งหอมผิวแก้มแดงระเรื่อของเธอแผ่วเบา ก่อนจะลากริมฝีปากลงไปตามลำคอระหงขาวผุดผ่อง สูดดมกลิ่นกายตรงส่วนนั้นของเธออย่างหิวกระหาย ริมฝีปากดูดดุนจนมันขึ้นรอยแดงเจือจาง
"หอมมาก.." เขาพึมพำชิดซอกคอขาว สูดดมอยู่ตรงส่วนอย่างยาวนาน เมื่อพอใจจึงเลื่อนต่ำลงไปตามร่องอกอวบอิ่มที่ยั่วยวนเขาตั้งแต่เธอเข้ามาภายในห้องแล้ว
ฝ่ามือหนาตะปบเข้าที่ทรวงอกข้างหนึ่งของคนตัวเล็ก เธอครางผะแผ่วแต่ก็ไม่ได้ห้ามเขา แรงบีบเคล้นตรงส่วนนั้นเพิ่มขึ้น ริมฝีปากขบเม้มไปตามเนินเนื้อที่ล้นปรี่ออกมา เธอขาวมาก หน้าอกก็ใหญ่เกินตัวไปมาก เซ็กซี่จนเขาต้องสูดริมฝีปากเพื่อข่มกลั้นอารมณ์ที่พลุ่งพล่านไม่ให้รุนแรงกับร่างกายนุ่มนิ่มนี้
ปลายจมูกเขาปัดป่ายร่องอกที่เบียดชิดกันไปมา กดจมูกลงบนเนินอกขาวสล้างสูดดมกลิ่นหอมกรุ่นที่โชยขึ้นมาแตะจมูก ตรงส่วนนั้นมีกลิ่นไวน์ที่เธอทำหกใส่ตัวเองติดปลายจมูกเขาขึ้นมาด้วย
คงต้องทำความสะอาดให้เธอด้วยริมฝีปากของเขาแล้ว
"ครีม พี่ถอดเสื้อเรานะ"
- ผู้เขียน
