"เมื่อไหร่จะไขกุญแจห้องได้" "เราก็รีบอยู่" เธอก็พยายามหาลูกกุญแจที่มีเกือบห้าดอก ก่อนจะเลือกกุญแจดอกคุ้นตาไขลูกบิดประตู โดยมีเขายืนกดดันอยู่ไม่ห่าง ".." "อ่า.." เป็นเพราะเขายืนจ้องเธอถึงได้ไขประตูไม่ตรงล็อกสักที หรืออาจเพราะมือสั่นจากกิจกรรมเมื่อคืนด้วยก็เป็นได้ "จิ๊! มานี่เราช้าอะ พี่ไขเอง.." เขาใช้น้ำเสียงกึ่งหงุดหงิดบอกเธอ พลางพ่นลมหายใจแรงๆ ใส่คล้ายกำลังรำคาญกัน ".." และนั่นก็ทำคนตัวเล็กหน้าถอดสีโดยที่เขาไม่ทันจะได้สังเกต 'พี่โกรธอะไรเราอะ ถึงได้ใช้น้ำเสียงแบบนั้น' ทั้งที่เขาไม่เคยใช้มันกับเธอแม้แต่ครั้งเดียว เมื่อเขาไขกุญแจห้องให้เธอเสร็จก็รีบดันแผ่นหลังเล็กให้เข้าห้องอย่างรวดเร็ว และก่อนที่เขาจะปิดประตูก็ไม่ลืมย้ำกับคนตัวเล็กอีกครั้ง "แต่งตัวให้เรียบร้อย เดี๋ยวพี่ไปส่ง" ทางด้านห้องของเขา "มึงมีแฟน?" ลูซเอ่ยถามเพื่อนทันทีที่ร่างสูงชะลูดโผล่หัวกลับถึงห้องตัวเอง เพื่อนทั้งสา