บทที่ 16 ง้อ1

1183 คำ

"เรามีเรียนตึกไหน" เขาเอ่ยถามเมื่อขับรถมาถึงมหา’ลัย ก่อนหน้านี้พี่พายุเป็นคนมาตามเธอที่ห้อง และดูเหมือนว่าเพื่อนที่มาหาเขาก่อนหน้านี้จะกลับกันไปหมดแล้ว ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนบอกให้กลับ หรือพี่ๆ เขากลับกันเอง รู้ตัวอีกทีก็โดนจูงมือไปขึ้นออดี้คันหรูแล้ว ตลอดทางพี่พายุไม่ได้เอ่ยถามหรือชวนเธอพูดคุยอะไร และเธอก็ไม่มีอะไรจะคุยกับเขาเหมือนกัน อารมณ์ไม่คงที่ของเธอยังมีอยู่และเขาคงไม่รับรู้อะไร คนอย่างพี่พายุน่ะเหรอจะสนใจความรู้สึกของใคร.. "เราเรียนตึกบริหาร แต่พี่ส่งเราที่คณะมนุษย์ก็ได้นะคะเดี๋ยวเราเดินไปเอง" คนตัวเล็กเอ่ยตอบเขาไปส่งๆ ไม่ทันได้พิจารณาว่าได้ใช้น้ำเสียงแบบไหนกับคำตอบเมื่อครู่ "..." และนั่นก็ทำให้เขาหันเสี้ยวหน้าไปมองเธอในทันที "ทำไมเราใช้เสียงแข็งกับพี่ล่ะ" คนตัวเล็กนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะหันใบหน้าสวยไปจ้องเขาเช่นเดียวกัน "แล้วปกติเราใช้น้ำเสียงแบบไหนกับพี่งั้นเหรอ" น้ำเสียงที่ยอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม