ธันว์ตื่นขึ้นมาก็สายมากแล้ว เขามองหาร่างบาง และก็ไม่เห็นแม้แต่เงาตามคาด เธอคงจะออกไปทำงานแล้ว แต่ที่น่าแปลกมากกว่าสิ่งอื่นใด คือเธอไม่เข้ามาปลุกเขาให้ตื่นไปรับประทานอาหาร ไม่งั้นก็มากวน มากอดเขาตอนเช้าเพื่อปลุกให้เขาตื่น แต่เธอกลับออกไปทำงาน ราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนอย่างนั้นแหล่ะ
ความอึดอัดใจที่เกิดขึ้นมันยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดใจ ธันว์ไม่รู้เลยว่าเพียงฟ้าเริ่มมีอิทธิพลกับความรู้สึกของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่พอมาตอนนี้เธอกำลังทำให้เขาหงุดหงิดใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อก่อนเขาไม่เคยแคร์ ไม่เคยสนใจว่าเธอจะทำอะไร แต่มาตอนนี้ในวันที่เธอปฏิบัติกับเขาไม่เหมือนเดิม ทำไมเขาถึงได้หงุดหงิดหัวใจเช่นนี้
ว่าแล้วร่างสูงก็ลุกขึ้นอย่างเซ็งๆ แม้ว่าจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าใดนัก แต่หน้าที่ก็ต้องมาก่อน เขายังต้องไปเข้าเวรที่โรงพยาบาล คงต้องปล่อยเรื่องนี้ไปก่อน เดี๋ยวค่อยมาจัดการทีหลังแล้วกัน ร่างสูงเดินไปหยิ
