ณ โรงหมอเฉียนเล่อ
“ฮ่องเต้เสด็จ”
เสียงขันทีชราเอ่ยนำขบวนองค์ฮ่องเต้ ซึ่งจัดขบวนมาอย่างไม่เต็มพิธีการนักและค่อนข้างเป็นส่วนตัว เนื่องด้วยองค์ฮ่องเต้ได้รับข่าวอันไม่เป็นมงคลนัก ถึงกับทำให้โอรสสวรรค์ต้องถ่อสังขารออกมาจากวังด้วยตนเอง
เสด็จลุงผู้เป็นฮ่องเต้ร้อนใจถึงขนาดต้องออกมาเยี่ยมแม่ทัพเหยียนจื่อหยาที่นอนเป็นผักอยู่ในห้องพักคนเจ็บในโรงหมอเฉียนเล่อ
อุปราชหลุนหยงเยี่ยนรีบเข้าเฝ้า กราบทูลองค์ฮ่องเต้แต่เช้าตรู่ รายงานว่าแม่ทัพเหยียนจื่อหยาเจ็บหนักปางตาย
องค์ฮ่องเต้มองร่างของแม่ทัพใหญ่เต็มไปด้วยผ้าพันแผล มีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย มีรอยเย็บไปทั่วร่าง ปากแห้งแตกระแหง ดูเจ็บหนัก อิดโรยยิ่งนัก เสด็จลุงได้แต่มองหลานชายด้วยความเห็นใจ
“คารวะเสด็จลุง” เขาพยายามขืนกายลุกขึ้นจากเตียง แต่ร่างสูงกำยำลุกไม่ไหว ทรุดลงกับเตียงเช่นเดิมอย่างน่าสงสาร
“อย่าได้มากพิธี เพื่อบ้านเมืองแล้ว เจ้าเจ็บหนักถึงเพียงน
